مقايسه حمايت اجتماعي ادراك‌شده، رضايت زناشويي و همدلي در زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان و عادي

زمينه و هدف: دوران پس از زايمان بيشترين خطر را در ارتباط با بيماري‌هاي روان‌پزشكي و عمدتاً افسردگي پس از زايمان براي زنان دارد. هدف پژوهش حاضر مقايسه حمايت اجتماعي ادراك‌شده، رضايت زناشويي و همدلي زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان و عادي بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر توصيفي از نوع علي ـ مقايسه‌اي است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان و عادي مراجعه‌كننده به مراكز بهداشتي پيربازار و عينك شهر رشت در طي مهر تا آذرماه سال 1397 بود كه از ميان آنها 120 زن (60 نفر مبتلا به افسردگي پس از زايمان و60 نفر عادي) به روش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب شدند. به‌ منظور جمع‌آوري داده‌ها از مقياس حمايت اجتماعي ادراك‌شده زيمن و همكاران (1988)، پرسشنامه رضايت‌زناشويي اينريچ (1988) و مقياس همدلي زناشويي جولبف و فارينگتون (2006) و پرسشنامه افسردگي بك استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از شاخص‌هاي توصيفي و آزمون تحليل واريانس چندمتغيره و آزمونt مستقل با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويرايش 18 انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان و عادي از نظر حمايت خانواده (F=8/79 و p 0/01)، حمايت ديگرانِ مهم (F=31/47 و p 0/01)، رضايت زناشويي t=-3/52 و p 0/01)، همدلي شناختي (F=11/15 و p 0/05)، تفاوت معناداري وجود دارد و زنان مبتلا به افسردگي پس از زايمان در اين متغيرها داراي نمرات كمتري هستند. نتيجه گيري براساس يافته هاي پژوهش، افسردگي پس از زايمان سطح حمايت اجتماعي، رضايت زناشويي و همدلي زنان را تحت تأثير قرار مي دهد.