تاثيرهشت هفته تمرين هوازي تداومي و تناوبي بر سطح سرمي پروتئين واكنشي C و مولكول هاي چسبان در مردان مبتلا به نارسايي قلبي

مقدمهشواهد نشان داده اند كه مولكول هاي چسبان و ميانجي هاي التهابي نقش مهمي در پاتوژنز آترواسكلروز دارند. هدف تاثيرهشت هفته تمرين هوازي تداومي و تناوبي بر سطح سرمي پروتئين واكنشي C و مولكول هاي چسبان در مردان مبتلا به نارسايي قلبي بود.روش كاردر اين پژوهش، 42 نفر مرد ميانسال با نارسايي قلبي، هدفمند انتخاب و تصادفي به سه گروه مساوي(14 نفر) تمرين هوازي تداومي، هوازي تناوبي و كنترل تقسيم شدند. تمرين تداومي(شدت 45 تا 70 درصد ضربان قلب بيشينه) و تمرين تناوبي(شدت 45 تا 80 درصد ضربان قلب بيشينه با استراحت 5 تا 10 دقيقه اي بين هر تناوب) به مدت هشت هفته(سه روز در هفته) بود. قبل و پس از اجراي تمرين نمونه خوني از سه گروه گرفته، به روش الايزا اندازه گيري شد. براي تحليل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 20 در سطح معني داري 05/0≥P استفاده شد.نتايجپس از هشت هفته تمرين سطح سرمي پروتئين واكنشي C، مولكول چسبان سلولي1 و مولكول چسبان عروقي1 در دو گروه تمريني كاهش معني دار داشت(P ≤ 0.05)، ولي در گروه كنترل تفاوتي معني دار ديده نشد. در سطوح hsCRP (P = 0.023) و VCAM1(P = 0.0001) در هر سه گروه تفاوت معني داري ديده شد، اما تفاوت معني داري در سطح ICAM1(P = 0.17). در بين سه گروه مشاهده نشد. نتيجه گيريتمرين هوازي با كاهش سطوح hsCRP و VCAM1 احتمالا نقش موثري در پيشگيري و كنترل بيماري هاي قلبيعروقي مردان نارسايي قلبي دارد.