عوامل اجتماعي مؤثر بر ارتكاب تخلف‌ها و جرائم غيرامنيتي در سازمان‌هاي اطلاعاتي

زمينه و هدف: نيروي انساني محوري‌ترين‌ سرمايه‌ پايدار سازمان محسوب‌ مي‌شود. يكي‌ از عواملي‌ كه‌ توسعه‌يافتگي‌ منابع انساني‌ سازماني‌ را تحت‌ تأثير قرار مي‌دهد وجود جرائم و تخلف‌هاست‌ كه‌ به ‌نحوي‌ بين‌ فرد و سازمان‌ ايجاد مشكل‌ مي‌كند و هدف اين است كه عوامل تأثيرگذار بر جرائم غيرامنيتي را از ديد مديران عالي سازمان مورد تحليل قرار دهد. روش شناسي: اين پژوهش از نظر نوع كاربردي و روش آن توصيفي پيمايشي است. جامعه آماري اين تحقيق مديران ارشد و عالي سازمان به تعداد 200 نفر است كه بدون تعيين حجم نمونه و به صورت تمام‌شمار اجرا شده است. گردآوري اطلاعات با استفاده از مطالعه اسنادي و كتابخانه‌اي و پرسش‌نامه محقق‌ساخته است كه روايي پرسش‌نامه‌ بر اساس نظر خبرگان و استادان و پايايي آن برابر ضريب آلفاي كرونباخ 0.86 تعيين و سپس به روش پنج درجه‌اي ليكرت تدوين و بين جامعه آماري توزيع و پس از گردآوري داده‌ها بر اساس آزمون رتبه‌اي فريدمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد، به ترتيب عوامل سازماني در سه موضوع (كم‌توجهي به وضعيت معيشتي كاركنان، ضعف در شناخت آسيب‌ها و تهديد‌هاي سازماني، ضعف در اعمال نظارت‌هاي اثربخش) و سپس عوامل فراسازماني (اجتماعي) در سه عامل (زندگي طولاني در مكان‌هاي آلوده، تأثيرپذيري از شبكه‌هاي مجازي و اشتغال طولاني در محيط‌هاي آلوده و مستعد جرم) بيشترين تأثير در ارتكاب جرائم و تخلف‌هاي كاركنان داشته است و نكته جالب توجه اينكه عوامل فردي كمترين تأثير را در ارتكاب جرائم دارند. با اين حال بيشترين عوامل فردي مؤثر بر ارتكاب جرائم نيز نداشتن اعتقاد به مباني ديني و كم‌توجهي به شعائر مذهبي عنوان شده است.