اثربخشي پاروكستين بر علايم شناختي و هيجاني اختلال اضطراب اجتماعي

The Effectiveness of Paroxetine on Cognitive and Emotional Symptoms of Social Anxiety Disorder

مقدمه: اين پژوهش از نوع كارآزمايي باليني با شناسه كارآزمايي 4N20171228038109 است ، كه با هدف بررسي اثربخشي داروي پاروكستين بر اختلال اضطراب اجتماعي انجام شد. روش كار: جامعه ي آماري اين پژوهش، شامل كليه مراجعه كنندگان به مراكز خدمات روانشناسي و مطب هاي خصوصي روانپزشكي با تشخيص اختلال اضطراب اجتماعي در سطح شهر مشهد بود كه در سال 96-1395 در مركز تخصصي روانشناسي انجام شد. در پژوهش جاري 24 نفر از اين بيماران به شيوه هدفمند انتخاب و به روش تصادفي در گروه ها جايگزين شدند. ابزارهاي اندازه گيري متغيرهاي پژوهش كه شامل پرسشنامه هاي مقياس اضطراب اجتماعي اسپين(2000)، افسردگي بك-2، مقياس فرم كوتاه كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت(1989)، پيامدهاي رويدادهاي منفي اجتماعي ويلسون و رپي(2005) مي باشد، قبل و بعد و 3ماه بعد از دارو درماني با پاروكستين، مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج: تحليل آماري داده هاي پژوهش جاري با استفاده از روش آماري تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر، نشان مي دهد كه به طور كلي، داروي پاروكستين در سطح معناداري (0/05 > p) بر متغيرهاي وابسته مؤثر واقع شده است. نتيجه گيري: پاروكستين، بر اكثر خرده مؤلفه هاي متغيرهاي وابسته، به طور معنادار در مرحله پس آزمون اثربخش بوده است و در مرحله پيگيري اثربخشي معناداري به لحاظ آماري نداشته است. گروه كنترل نيز هيچ تفاوت معناداري در سه مرحله ي آزمون ديده نمي شود.

Introduction: This study is a clinical trial with trial ID 4N20171228038109, which aimed to evaluate the effectiveness of paroxetine on social anxiety disorder. Materials and Methods: The statistical population of this study included all those referring to psychiatric services and private psychiatric offices diagnosed with social anxiety disorder in Mashhad city during the years 1396-96 in Specialized Psychological Center. In the current study, 24 of these patients were selected by purposive sampling and were randomly assigned to the groups. Research variables were measured by Spin Social Anxiety Inventory (2000), Beck Depression Inventory, World Health Organization Short Form Quality of Life Scale (1989), and Wilson & Rappi (2005) Social Negative Events Consequences. an‎d evaluated 3 months after drug treatment with paroxetine. Results: Statistical analysis of current research data using repeated measures ANOVA showed that in general, paroxetine was significantly (p <0.05) effective on the dependent variables. Conclusion: Paroxetine was significantly effective in the post-test phase on most of the components of the dependent variables and was not statistically significant in the follow-up phase. The control group also showed no significant difference in the three stages of the test.