عنوان مقاله :
اثر مغز ميوه بلوط بر فعاليت باكتريها، قارچها و جمعيت پروتوزوآي شكمبه بز نجدي و گوسفند عربي
پديد آورندگان :
هاشمي ، زهرا دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان - گروه علوم دامي , محمد آبادي ، طاهره دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان - گروه علوم دامي , چاجي ، مرتضي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان - گروه علوم دامي , طباطبايي ، صالح دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان - گروه علوم دامي
كليدواژه :
محيط كشت , مغز ميوه بلوط , ميكروارگانيسمها , ناپديدشدن
چكيده فارسي :
زمينه مطالعاتي: مغز ميوه بلوط به عنوان منبع انرژي در تغذيه دام نشخوار كننده استفاده مي شود و تانن آن فعاليت ميكروارگانيسم هاي شكمبه را تحت تاثير قرار مي دهد. هدف: اين آزمايش به منظور بررسي اثر مغز ميوه بلوط بر جمعيت و فعاليت هضمي باكتري ها، قارچ ها و جمعيت پروتوزوآي شكمبه بز نجدي و گوسفند عربي انجام گرفت. روش كار: بدين منظور 6 راس بز نجدي و 6 راس گوسفند عربي ( با ميانگين وزن 2 ± 35) براي 28 روز با جيره هاي آزمايشي حاوي مغز ميوه بلوط و بدون مغز ميوه بلوط (شاهد) تغذيه شدند. نتايج: ناپديد شدن ماده خشك، الياف نامحلول در شوينده خنثي و الياف نامحلول در شوينده اسيدي توسط باكتريهاي شكمبه بز تيمار شاهد در زمان هاي 24، 48 و72 ساعت بيشتر از تيمار بلوط بود (P 0/05). ناپديد شدن ماده خشك، الياف نامحلول در شوينده خنثي و الياف نامحلول در شوينده اسيدي توسط قارچ هاي شكمبه بز و گوسفند بين تيمار شاهد و بلوط در زمان هاي 3 و 6 روز تفاوت معني داري داشت (P 0/05). پتانسيل توليد گاز كاه گندم، پارتشينينگ فاكتور، توليد توده ميكروبي، راندمان توده ميكروبي و ماده آلي واقعا هضم شده توسط باكتري ها و قارچ هاي شكمبه گوسفند و بز در تيمار شاهد و تيمار بلوط اختلافي نداشتند (P 0/05). ماده آلي واقعاً هضم شده در تيمار شاهد بالاتر از تيمار بلوط بود (P 0/05). ميزان پارتشينينگ فاكتور توسط قارچ هاي شكمبه گوسفند در جيره حاوي بلوط بالاتر از بز شد و ماده آلي واقعاً هضم شده توسط قارچ هاي شكمبه بز در جيره شاهد بالاتر از گوسفند بود (P 0/05). جمعيت كل پروتوزوآ و گونه هولوتريش تيمار بلوط در گوسفند و بز كاهش يافت (P 0/05). جمعيت باكتري ها و قارچ هاي شكمبه تيمار شاهد بز نسبت به تيمار شاهد گوسفند بيشتر بود. نتيجه گيري نهايي: استفاده از ۶۳ درصد مغز ميوه بلوط منجر به كاهش جمعيت، ناپديد شدن مواد مغذي، فراسنجه هاي تخميري باكتري ها و قارچها و كاهش جمعيت پروتوزوآي شكمبه در گوسفند عربي و بز نجدي شد همچنين نتايج، تحمل بيشتر بزها نسبت به تانن هاي جيره در مقايسه با گوسفند را نشان داد.
عنوان نشريه :
پژوهشهاي علوم دامي