ارزيابي كيفيت منابع آب زيرزميني آبخوان اردبيل براي مصارف شرب و كشاورزي

در اين مطالعه كيفيت آب زيرزميني آبخوان اردبيل ازنظر شرب و كشاورزي موردبررسي قرار گرفت. براي اين منظور 76 چاه شامل 32 چاه با كاربري شرب و 44 چاه با كاربري كشاورزي در نظر گرفته شد. به‌منظور بررسي كيفيت آب جهت مصارف كشاورزي نيز از دياگرام ويل‌كاكس و شاخص‌هاي خورندگي و رسوب‌گذاري شامل شاخص‌هاي اشباع لانژيلر (LSI)، رايزنر (RSI) و پوكوريوس (POR)، خطر منيزيم (MH)، نفوذپذيري (I)، درصد سديم باقيمانده (RSC)، نسبت جذبي سديم (SAR) و درصد سديم و كلر استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه كيفيت آب زيرزميني اين آبخوان برمبناي شاخص كيفي آب (WQI) در وضعيت مطلوب قرار دارد. بر اساس استانداردهاي سازمان بهداشت جهاني (WHO) و استاندارد ملي ايران (ISIRI)، 10.5 درصد چاه‌ها داراي مقادير نيترات بالاتر از حد مجاز در فصل‌تر مي‌باشند. اما در فصل خشك حدود 29 درصد چاه‌ها داراي مقادير نيترات بالاتر از حد مجاز مي‌باشند. نتايج همچنين نشان داد كه آب زيرزميني اين آبخوان داراي خاصيت خورندگي بوده و استفاده از آن در سامانه‌هاي آب‌رساني شهري، سبب بروز بيماري و مسائل مختلف ناشي از خوردگي لوله‌ها، در انسان خواهد شد. همچنين استفاده از اين آب‌ها، براي مصارف كشاورزي سبب بروز مشكل در اتصالات فلزي سامانه‌هاي آبياري باراني خواهد شد.