تحليل گفتماني سلطه حقوق بشر جهاني

ما در مقالۀ حاضر در صدد پاسخ گفتن به اين پرسش هستيم كه چگونه حقوق بشر جهاني به مثابۀ انگاره‌اي مطابق با عقل سليم شكل گرفت. چارچوب مفهومي، نظري و روش تحقيق اين كاوش، تحليل گفتماني و همگام با دستوركار لاكلا و موف است. پديدۀ حقوق بشر در تحليل حاضر به صورت گفتماني تصور مي‌شود. اين گفتمان، نشانه‌هاي محوري چون كرامت انساني، آزادي، برابري، مدارا را كه معنايشان‌ در زمان جنگ جهاني دوم در حال شناورشدن بود، حول دال مركزي «حقوق بشر» ثبات موقت بخشيده و در دستوركار سياست بين‌الملل مسلط ساخته است. البته اين گفتمان با برون‌گذاري و طرد ساير معاني از اين نشانه‌ها اعتبار يافت. هدف نهايي اين مطالعه، نشان دادن اقتضاءمندي و تاريخي بودن پديدۀ حقوق بشر است.