حاكميت دولت‌ها و اسناد بين‌المللي حقوق بشر: تأثيـر يا تأثـُّر

حاكميت‌ها در حقوق بين‌المللي كه روزي در جامعه بين‌المللي يكه‌تاز بودند در سير انساني شدن حقوق بين‌المللي تسليم الزاماتي كه عمدتاً حقوق بشري بودند، شدند و رفته رفته از نقش پر رنگ آن‌ها كاسته شد. اين انقياد قدرت را در عوامل متعددي بايد جستجو كرد كه بر تارك آن قطعاً، ظهور و پيدايش اسناد حقوق بشري خودنمايي مي‌كند. از طرف ديگر، جامه عمل پوشاندن به اسناد حقوق بشري و هنجارهاي مندرج در آن، نيازمند قدرتي حاكمه است كه توان اجرا و ضمانت بخشيدن به اين هنجارها را داشته باشد. بنابراين، پاسخ به اين پرسش هدف اصلي اين مقاله را تشكيل مي‌دهد كه اسناد حقوق بشري تا چه ميزان از حاكميت مطلق دولت‌ها كاسته‌اند و در طرف ديگر وجود و استمرار قدرت دولت‌ها چگونه و به چه ميزان به عينيت يافتن هنجارهاي حقوق بشري كمك مي‌كند. اين مقاله، ضمن بيان اين نكته كه اسناد حقوق بشري توانسته‌اند از قدرت حكومت‌ها بكاهند، به نقش حاكميت‌ها در پيدايش و نيز تداوم و ضمانت بخشيدن به هنجارهاي حقوق بشري اشاره داشته و آن‌ها را مورد بررسي قرار مي‌دهد.