بررسي مقايسه‌اي ايزوترم‌هاي جذب سطحي سرب از محلول‌هاي آبي به وسيلۀ جاذب‌هاي نانوالياف كيتين و ليگنوسلولز

ايزوتوپ‌هاي متعدد  فلز سنگين سرب از طريق پساب صنايع وارد محيط‌هاي آبي مي‌شود و فرآيند جذب سطحي با نانو جاذب‌هاي طبيعي، يكي از روش‌هاي مناسب براي تصفيه آب مي‌باشد. هدف از انجام اين مطالعه بررسي سازوكار جذب سرب با استفاده از بررسي ايزوترم جذب نانوالياف كيتين و ليگنوسلولز است. شرايط آزمايش براي دو جاذب به طور كامل يكسان در نظر گرفته شد. جهت بررسي توان جذب اين فلز، متغيرهايي همچون pH، غلظت اوليه سرب و درصدهاي متفاوتي از دوز جاذب مورد بررسي قرار گرفتند. براي مطالعه ايزوترم جذب مدل‌هاي دو پارامتري لانگموير، فرندليچ، تمكين و دابنين-رادوشكويچ و مدل‌هاي سه پارامتري ردليچ پترسون و سيپس بررسي و مقايسه شدند. بالاترين ضريب همبستگي (R^2) به‌عنوان بهترين مدل ايزوترم جذب سرب انتخاب گرديد. با توجه به نتايج به‌دست آمده، از داده‌هاي نانوالياف كيتين، داده‌ها با دو مدل سيپس (R^2=0.9992) و لانگموير (R^2=0.9996) مطابقت بيش‌تري داشتند. تطابق بهتر داده‌ها با دو مدل سيپس و لانگموير با توجه به بيش‌تر بودن ضريب R^2 بيانگر همگن بودن ساختار جاذب و تك‌لايه‌اي بودن فرايند جذب سطحي نانوالياف كيتين است. براي نانوالياف ليگنوسلولز بيش‌ترين ميزان ضريب همبستگي براي مدل لانگموير (0.9997) و ردليچ پترسون (0.9338) به‌دست آمد. بنابراين داده‌هاي اين جاذب با هر دو مدل مطابقت داشته اما با مدل لانگموير بهتر توصيف شدند. اين امر بيانگر همگني سطح جاذب بوده است. قرارگيري پارامتر RL به‌دست آمده از مدل لانگموير دو جاذب در محدوده صفر و يك، بيانگر مطلوب بودن سيستم جذبي اين مدل است.