وجوه تخفيف مجازات زنان در فقه اماميه و قوانين موضوعه ايران

تخفيف مجازات براي زنان در سراسر ابواب فقهي اسلام مشاهده مي‌شود كه اين تخفيفات ناشي از نگاه حمايتي اسلام به جنسيت زنان و اهميت والاي روحيات، عواطف و موقعيت اجتماعي بي‌بديل آنان نزد قانونگذار اسلامي است. فقه اماميه نسبت به اكثر نظامات حقوقي دنيا كه داعيه‌دار دفاع از حقوقبشر، علي‌الخصوص حقوق زنان‌اند در اين زمينه برتر است. اين حجم از ريزبيني و توجه به روحيات و خصوصيات رواني زنان در تشريع احكام اگر نگوئيم بي‌نظير، كم‌نظير است. قوانين موضوعه ايران نيز كه مبتني بر فقه اسلامي است تا حدودي و نه در تمامي موارد اين تخفيفات را لحاظ كرده است. اين پژوهش با روش توصيفي تحليلي به موارد تخفيف كيفرهاي زنان بزهكار به‌طور مستند و مستدل در شريعت اسلام و نظام حقوقي ايران پرداخته است؛ ازجمله‌ي اين موارد: مجازات زن مرتد، مجازات زن محارب، مجازات زن در جرم بغي، تخفيف در مجازات تعزيري، عدم جواز تبعيد زن به‌واسطه زنا و قوادي، عدم اجراي حد زنا و تخفيف و به تعويق انداختن اجراي حدود زن حامله، مرضعه، مستحاضه و نفساء است.