اثرات علي مديريت آموزشي و رفتاري استادان بركاهش رفتارهاي مخرب كلاسي بواسطه خودكارآمدي

The Causal Effects of Professors’ Educational and Behavioral Management on reducing the students' Malicious Behaviors through Self-efficacy

در تحقيق حاضر، مدل اثرات علي مديريت آموزشي و رفتاري كلاسي استادان دانشگاه بر كاهش رفتارهاي مخرب كلاسي دانشجويان بواسطه خودكارآمدي طراحي و آزمون شد. كليه استادان دانشگاه پيام نور اهواز، جامعه آماري تحقيق را تشكيل داده اند كه از بين آنها 156 نفر به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها، از پرسش نامه مديريت آموزشي، رفتاري و رفتارهاي مخرب كلاسي محقق ساخته (2017) و مقياس خودكارآمدي نظامي، شوارتزر و جروسلم(1996) استفاده گرديد. تحليل داده ها از طريق نرم افزار Spss و Amos صورت گرفت. تحليل داده ها از برازندگي مدل پيشنهادي خبر مي دهد. نتايج تحليل همچنين نشان داد مديريت آموزش و مديريت رفتار كلاسي استادان دانشگاه، در كاهش رفتارهاي مخرب كلاسي دانشجويان اثر علي منفي و همين متغيرها(مديريت آموزش و مديريت رفتار كلاسي) در افزايش خودكارآمدي استادان دانشگاه اثر علي مثبت و خودكارآمدي استادان دانشگاه، در كاهش رفتارهاي مخرب كلاسي دانشجويان اثر علي منفي دارد. تحقيق حاضر، پيشنهاد مي دهد براي كاهش رفتارهاي مخرب كلاسي دانشجويان، به ارتقاء و تقويت مديريت آموزش، مديريت رفتار و خودكارآمدي استادان دانشگاه اهتمام نمود.

Abstract: In the present study, the causal-effects model of teaching and behavioral management of university professors on the reduction of students' destructive behaviors through self-efficacy were designed and tested. All professors at Payame Noor University of Ahwaz were included in statistical society that 156 members were voluntarily selected. To collect data, a researcher-made teaching, behavioral and destructive behavior questionnaire (2017) and self-efficacy scale of Nezami, Schwarzer & Jeroaslem (1996) were used. Then, data analysis was performed by using SPSS and Amos software and it indicated the appropriateness of the proposed model. In addition, the results of the analysis showed that teaching and behavioral management of university professors in reducing students' classroom malicious behaviors had a negative casual effect, although the same variables (teaching management and classroom behavior management) had positive casual effect on increasing the self-efficacy of university professors whereas self-efficacy of university professors in reducing destructive behaviors of students' had a negative effect. According to the present study, the more improvement of teaching, behavior management and self-efficacy of university professors, the less students' classroom behaviors.