بررسي كارايي كتورولاك بر بروز تحمل و وابستگي به مورفين در موش سوري نر

Evaluation of the Effects of Ketorolac on Tolerance and Dependence to Morphine in Male Mice

مقدمه: با توجه به شيوع نسبتاً بالاي وابستگي فيزيولوژيك و رواني به مورفين به عنوان يك ضد درد اپيوييدي قوي از سويي و بروز تحمل به اثرات ضد دردي آن از سويي ديگر، يافتن راهكارهايي جهت كاهش اين پيامدها اجتناب ناپذير به نظر مي رسد. داروهاي مختلفي نظير ضد تشنج ها و ضد سايكوزها تاكنون براي اين منظور مطالعه شده اند. هدف مطالعه حاضر، بررسي اثرات كتورولاك بر بروز تحمل و وابستگي به اثرات ضد دردي مصرف مزمن مورفين در موش هاي سوري نر مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه، 9 گروه موش هاي سوري نر بالغ استفاده شد. به منظور بررسي تحمل، مورفين و كتورولاك در 5 روز متوالي يا به صورت تك دوز در روز پنجم به موش ها تزريق شدند. سپس جهت بررسي درد حاد حرارتي از تست صفحه داغ استفاده شده و زمان هاي شروع پاسخ، ثبت گرديد. جهت بررسي درد شيميايي، از تزريق فرمالين به كف پا استفاده شد و نمرات درد، ثبت گرديد. نهايتاً جهت سنجش وابستگي از تست تزريق نالوكسان در روز پنجم، استفاده گرديد و علايم سندرم ترك، به ثبت و بررسي شد. يافته هاي پژوهش: پس از انتخاب دوز بهينه از هر دو دارو(mg/kg 5 مورفين و mg/kg 2 كتورولاك)، در بررسي تحمل، تفاوت معناداري(P<0.05) بين مصرف تك دوزمورفين و مصرف مزمن مورفين، هم چنين بين مصرف مزمن مورفين و كتورولاك با مورفين بدون كتورولاك در موش هاي وابسته، مشاهده شد. اما مصرف تك دوز مورفين با مصرف مزمن كتورولاك در موش هاي وابسته تفاوت معناداري نداشت(P>0.05). در بررسي وابستگي نيز بين مصرف مزمن مورفين ومصرف مزمن مورفين همراه كتورولاك تفاوت معنادار وجود داشت(P<0.05). به علاوه اثر ضد دردي و نيز كاهندگي تحمل نسبت به مورفين در مدل درد شيميايي اثبات شد. بحث و نتيجه گيري: كتورولاك علاوه بر دارا بودن اثر كاهندگي در درد شيميايي، تحمل به اثر ضد دردي مورفين را به طور معني داري كاهش مي دهد و از طرفي نيز علايم سندرم ترك ناشي از تجويز نالوكسان را مي كاهد.

Introduction: According to the high prevalence of pathologic and physiologic dependence to morphine as a strong opioid analgesics and tolerance to analgesic effects, it seems inevitable to find solutions to reduce these consequences. Previous studies addressed different types of drugs, such as anti-seizure drugs and anti-psychotics. This study aimed to investigate the effects of ketorolac on tolerance and dependence to the analgesic properties of the chronic use of morphine in male mice. Materials & Methods: In this study, adult male albino mice were divided into 9 groups. In order to investigate the analgesic tolerance, mice received morphine plus ketorolac either on 5 consecutive days or a single dose in the fifth day. The hot plate test was performed and latency times were recorded. For the evaluation of chemical pain, formalin subplantar injection was administered and the pain marks were recorded. Finally, dependence assessment was performed using naloxone hydrochloride injection on the fifth day, and the withdrawal symptoms were recorded. Findings: There was a significant difference (P<0.05) among the single dose of morphine, normal saline (as the negative control group), and chronic morphine administration; with no significant difference between taking a single dose of morphine or ketorolac in the addicted mice. Regarding the dependence, there was a significant difference (P<0.05) between the chronic use of morphine and chronic morphine plus ketorolac administration were reported. Discussion & Conclusions: It can be concluded that ketorolac have an anti-analgesic effect on chemical pain. It reduces tolerance to morphine anti-analgesic effect and it is capable of reducing the withdrawal syndrome symptoms induced by naloxone.