شناسايي و اولويت بندي فاكتورهاي تاثير گذار بر توسعه گردشگري ورزشي در ايران

هدف كلي اين پژوهش، شناسايي و اولويت بندي فاكتورهاي تاثير گذار بر توسعه گردشگري ورزشي در ايران بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر روش شناسي تركيبي (كيفي كمي) مي باشد كه ابتدا روش كيفي و سپس روش كمي به اجرا گذاشته شد. جامعه آماري اين پژوهش در مرحله كيفي، شامل 15 نفر از صاحب نظران و اساتيد مديريت ورزشي بودند. جامعه آماري در مرحله كمي نيز 84 نفر از كاركنان، مديران ورزشي و كارشناسان حوزه توريسم ورزشي و اساتيد دانشگاه بودند كه با توجه به كم بودن جامعه آماري از روش تمام شمار استفاده شد. در مرحله كيفي از طريق مصاحبه نيمه ساختار يافته با صاحب نظران و اساتيد مديريت ورزشي، داده ها جمع آوري شدند و بعد از كد گذاري، پرسشنامه محقق ساخته با 14 سوال تهيه گرديد. بعد از انجام تاييد روايي محتوايي، پرسشنامه بين نمونه ها پخش شد و از طريق ضريب آلفاي كرونباخ پايايي پرسشنامه 0.89 به دست آمد. به منظور تحليل داده هاي كيفي حاصل از مصاحبه، از نرم افزار NVivo10 بهره گرفته شد. در مرحله كمي جهت تحليل داده هاي آماري، از تي تك نمونه اي و براي رتبه بندي اهميت هر يك از مولفه ها، ابعاد و شاخص هاي مورد بررسي از آزمون فريدمن استفاده گرديد. در تجزيه و تحليل داده ها از طريق نرم افزارهاي SPSS، از سطح معني داري (0.05≥P) بهره گيري شد. نتايج تحقيق نشان داد كه بين فاكتورهاي ايجاد سايت هاي اينترنتي و معرفي جاذبه هاي گردشگري كشور، تبليغات در شبكه هاي تلويزيوني و ماهواره اي، ايجاد و معرفي تورهاي گردشگري و توسعه زير ساخت ها بر توسعه گردشگري ورزشي تفاوت معنادار و مثبتي وجود دارد. همچنين، بين چهار مولفه تاثير گذار بر توسعه گردشگري ورزشي در ايران تفاوت معناداري به چشم مي خورد. فاكتور ايجاد سايت هاي اينترنتي و معرفي جاذبه هاي گردشگري كشور با ميانگين 5.99 در رتبه اول و بهترين رتبه و فاكتور ايجاد و معرفي تورهاي گردشگري با ميانگين  3.05 در رتبه چهارم و كم ترين رتبه قرار دارند.