بررسي شهر دوستدار كودك از ديدگاه كودكان (مطالعه موردي: ناحيه 1 شهر اردبيل)

تحقيق حاضر با هدف مشاركت كودكان در ايجاد محيط ساخته شده اطرافشان و در نتيجه تحليل نظراتشان مي باشد. كه با استفاده از روش توصيفي-تحليلي و مبتني بر مطالعات اسنادي و بررسي هاي ميداني همچون پرسشنامه و مصاحبه و نقاشي از طريق نمونه گيري خوشه اي به وسيله 100 كودك اردبيلي در مقطع پنجم ابتدايي انجام پذيرفته است؛ و نظرات آنها در مورد مكان مورد علاقه و وضعيت شهر موجود و شهري كه مي‌خواهند داشته باشند مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج بيانگر اين است كه امكانات و تسهيلات شهر براي كودكان بسيار ناچيز بوده و جز چند بازيگاه كودك و پارك ها و شهر بازي، فضاي خاص ديگري براي آنها در نظر گرفته نشده است. كودكان نقش چنداني در شهر ايفا نمي كنند و دامنه فعاليت آنها به خانه و مدرسه، پارك ها و فضاهاي بازي محدود شده است. هم چنين بيش از 50 درصد كودكان اردبيلي امكان استفاده از محله خود را به عنوان مكان بازي ندارند به همين دليل در برنامه ريزي ها بايد به محله به عنوان مهمترين مركزي كه كودك وقت خود را در آن مي گذراند توجه ويژه اي شود. مطالعه موردي شهر اردبيل نشانگر فاصله اين شهر با شهر دوستدار كودك مي‌باشد. كه نيازمند برنامه ريزي دقيق جهت مشاركت كودكان در طراحي شهر را مي باشد