بررسي نقش رنگ در منظرشهري (نمونه موردي محله خلجا اصفهان)

براي رسيدن به اهدافي همچون زيبايي بصري،هارموني فضايي،كاركرد مناسب،تأثير محيطي و رواني مثبت در برنامه‌ريزي،مستلزم استفاده هماهنگ،منسجم،معني‎داروزيبا از عنصررنگ است. نوشتار حاضر سعي درارائه راهكارهايي جهت چگونگي تهيه وتدوين ضوابط هم‌نشيني رنگ‌ها باتوجه به اقليم،فرهنگ وهويت محله اي دارد.در اين پژوهش براي دست يافتن به هدف موردنظر با استفاده از روش لنكلوز تجزيه وتحليل رنگهاي موجود انجام و با استفاده از ماتريس كيل هونگ، ضوابط و راهكارهايي به‌منظور برنامه‌ريزي در راستاي بهره‌گيري صحيح از رنگ در منظر شهري ارائه شده است.همچنين به منظور روشن‌تر شدن موضوع و ارائه يك نمونه عملي، محله خلجا به عنوان محدوده مطالعه موردي انتخاب و نقش رنگ در منظر شهري آن تحليل شده است. روش تحقيق در اين مقاله توصيفي تحليلي و مطالعات انجام شده به‌صورت كتابخانه‌اي ميداني است.جامعه آماري در اين تحقيق شامل ‌200 نفر از ساكنين و رهگذران محله مي‌باشد. پرسشنامه اي درباره وضعيت كيفيت رنگي محله و استخراج تصاوير ذهني مردم بين شهروندان توزيع شد. تحليل حاصل از آن نشان از شناخت ناصحيح عنصر رنگ و تركيب و نحوه بكارگيري نادرست عناصر رنگي در كنار يكديگر دارد. محله خلجا به دليل عدم هارموني مناسب رنگي،دچار نوعي آلودگي بصري در منظر شهري شده كه با انسجام، هماهنگي عملكردي و زيباشناختي ميتوان منظر آن را ساماندهي نمود. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه رنگ‌هاي مناسب،باتوجه به شرايط اقليمي مكان، استانداردهاي بين المللي و ويژگيهاي فرهنگي،تاريخي،بومي و كاربريهاي غالب هر محله بايد تعريف شود تا تصوير ذهني ماندگاري بجا گذارد.