عنوان مقاله :
بررسي اثر عصاره هيدروالكلي درمنه ايراني بر تشنج، افسردگي و اضطراب ناشي از پنتيلن تترازول در موش‌هاي سوري نر
عنوان به زبان ديگر :
Evaluation of the effect of hydroalcoholic extract of Artemisia persica on seizure, depression and anxiety induced by Pentylenetetrazol in male mice
پديد آورندگان :
دانشخواه، مژگان دانشگاه آزاد اسلامي، ايذه - گروه زيست شناسي , ستركي، محبوبه دانشگاه آزاد اسلامي، ايذه - گروه زيست شناسي
كليدواژه :
درمنه ايراني , افسردگي , اضطراب , تشنج , پنتيلن تترازول , موش هاي سوري نر
چكيده فارسي :
هدف مطالعه حاضر بررسي اثر عصاره درمنه ايراني بر تشنج و مشكلات رفتاري ناشي از PTZ در موش‌هاي سوري بود.
مواد و روش‌ها
70 موش به 7 گروه كنترل (نرمال‌سالين)، مدل (PTZ در دوز 35 ميلي‌گرم بر كيلوگرم با فواصل 48 ساعت و در روز دهم در دوز 60 ميلي‌گرم بر كيلوگرم)، گروه‌هاي مداخله (PTZ با فواصل 48 ساعت و عصاره در دوزهاي 100، 200 و 400 ميلي‌گرم بر كيلوگرم بصورت روزانه) و گروه فلومازنيل و ديازپام ( PTZ، عصاره در دوز 400 ميلي‌گرم بر كيلوگرم و فلومازنيل يا ديازپام در روز دهم) تقسيم شدند. آزمون‌هاي معلق ماندن دم (TST)، روتارود، مازبعلاوه‌اي مرتفع (EPM) و صفحه باز جهت ارزيابي اختلالات رفتاري استفاده شدند.
يافته‌ها
تيمار موش‌هاي كيندلينگ شده توسط PTZ با عصاره درمنه و ديازپام سبب افزايش معني‌دار زمان تاخير شروع تشنج شد. در موش‌هاي كيندلينگ شده توسط PTZ كاهش معني‌دار دفعات ورود به مركز در آزمون صفحه باز و افزايش معني‌دار مدت زمان بي‌حركتي در آزمون معلق ماندن از دم مشاهده شد و تيمار توسط دوزهاي مختلف عصاره درمنه سبب بهبود جزئي و غيرمعني‌دار آن‌ها شد. PTZ همچنين سبب افزايش دفعات ورود و مدت زمان سپري شده در بازوي بسته و كاهش دفعات ورود و مدت زمان سپري شده در بازوي باز EPM شد و عصاره درمنه سبب بهبود جزئي و غيرمعني‌دار آن شد.
نتيجه‌گيري
دوزهاي مختلف عصاره گياه درمنه ايراني در برابر تشنج و افسردگي و اضطراب ناشي از PTZ در موش‌هاي سوري اثرات معني داري نداشته است و پيشنهاد مي‌شود مطالعات آتي بر تركيبات گياه تمركز كنند.
چكيده لاتين :
The aim of this study was to investigate the effect of Artemisia persica (AP) extract on seizure and behavioral problems induced by PTZ in male rats.
Materials and Methods
70 male mice were randomly divided into the seven groups including control (normal saline), model (PTZ at a dose of 35 mg/kg with 48h intervals and at 60 mg/kg on the 10th day), intervention groups (PTZ with 48h intervals and extract at doses of 100, 200 and 400 mg/kg daily) and flumazenil and diazepam groups (PTZ, extract at 400 mg/kg and flumazenil or diazepam on the 10th day). Tail suspension test (TST), rotarod, elevated plus maze (EPM) and open -filed were used to evaluate behavioral disorders.
Results
Treatment of PTZ-kindled mice with Artemisia persica extract and diazepam caused a significant increase in a seizure onset time (P<0.05). A significant reduction in the center square entrance in the open-field test and a significant increase in the duration of immobility time in the TST were observed in the PTZ-kindled mice (P <0.05). Treatment with different doses of Artemisia persicaextract resulted in minor and non-significant improvement of these parameters. PTZ also increased the number of entries and the time elapsed in the closed arm and reduced the number of entries and the time elapsed in the open arm of the EPM. The Artemisia persicaextract caused a minor and non-significant improvement.
Conclusion
Different doses of Artemisia persica extract showed no significant effect against seizure, depression, and anxiety caused by PTZ in mice. It is suggested that future studies focus on plant compounds.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده علوم پزشكي نيشابور
