واكاوي نقش سرمايه روانشناختي در توانمندسازي ساكنان سكونتگاههاي غير رسمي (نمونه موردي: شهر رشت)

سكونتگاههاي غير رسمي مفاهيم مختلفي را در بر گرفته است. در اين مقاله با توجه مفهموم روانشناختي توانمندسازي به بررسي وضعيت سرمايه روانشناختي در جهت توانمندسازي در سه گونه متفاوت(باندبازي و هجوم، پيشينه روستايي، تفكيك اراضي كشاورزي) از سكونتگاههاي غير رسمي شهر رشت پرداخته شده است.روش تحقيق مقاله حاضر، در مرحله ادبيات و مباني نظري تحقيق، روش توصيفي و تحليلي و با ابزار گردآوري داده: مطالعات كتابخانه اي و اسنادي است، در ادامه با روش مشاهده، پرسشنامه در بستر مطالعات ميداني در سطح سه گونه سكونتگاه غير رسمي مورد نظر اقدام به بررسي و پيمايش محيط شده است. تحقيق حاضر به كمك 32 سئوال بسته مورد سنجش قرار گرفت و براي امتياز دهي آن از طيف پنج قسمتي ليكرت استقاده شده است. متغيرهاي تحقيق حاضر عبارتند از: خودكارآمدي، اميدواري، خوش بيني، و تاب آوري ساكنان در مسايل مرتبط با توانمندسازي چون كيفيت مسكن، فرصت اشتغال، فرصت هاي آموزشي، ...در قالب گويه هاي مناسب عملياتي شده است. در تحليل داده هاي جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPPS با توجه به هدف تحقيق از آزمون تحليل واريانس فيشر (FTEST) و آزمون تعقيبي توكي( Tukey ) استفاده شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه در سكونتگاههاي غير رسمي گونه دوم (سكونتگاههاي غير رسمي با پيشينه روستايي) منابع انساني اين سكونتگاهها از نظر سرمايه روانشناختي در وضعيت مطلوبتري تا دو گونه(باز تقسيم و تفكيك زمينهاي كشاورزي و تصرف خرنده و باند بازي) ديگر قرار دارند.