تحليلي بر شكاف ديجيتالي در ميان گروه‌هاي اجتماعي و اقتصادي مطالعه موردي: محلات كيانپارس، گلستان و عامري شهر اهواز

پژوهش حاضر با هدف بررسي و تحليل شكاف ديجيتالي در ميان گروه‌هاي اجتماعي و اقتصادي و همچنين نمايان ساختن نقش(ICT) در كيفيت زندگي شهروندان محلات كيانپارس، گلستان و عامري شهر اهواز انجام گرفته است. اين پژوهش از لحاظ روش مطالعه، توصيفي تحليلي مي‌باشد. داده‌ها و اطلاعات مورد نياز براي انجام اين پژوهش به دو روش كتابخانه‌اي و پيمايشي جمعآوري گرديد. جامعه آماري نيز شامل شهروندان سه محله كيانپارس، گلستان و عامري مي‌باشد. روش نمونهگيري تصادفي طبقه‌اي و حجم نمونه نيز بر اساس فرمول كوكران، 340 نفر بوده است. با استفاده از نرم افزارSPSS ، داده‌ها و اطلاعات، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. همچنين از نرم افزار EXCEL نيز بهره گرفته شد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه گروه‌هاي خاصي از شهروندان يا همان كاربران ICT در محلات مورد مطالعه، متناسب با پايگاه شغلي، درآمدي، سني و تحصيلي بيشتر از ساير گروه‌ها در استفاده از ICT مهارت دارند و داراي تفاوت ميانگين معناداري از نظر ميزان استفاده از ICT هستند، اما از نظر وضعيت جنسي و تأهل، بين گروه مردان و زنان از نظر شاخص «سطح مهارت ICT» و همچنين ميانگين استفاده از ICT تفاوت ميانگين معناداري وجود ندارد. علاوه بر اين شاخص ICTنيز داراي رابطه مثبت و معني‌دار با سطح كيفيت زندگي در محلات مورد مطالعه مي‌باشد.