متغيرهاي شناختي بازدارنده خلاقيت در دانشجويان پزشكي

Inhibitory cognitive factors of creativity in medical students

زمينه و هدف: براي بقاي علمي و دستيابي به نوآوري ايجاد تغيير در ساختار ذهني دانشجويان و شناسايي متغيرهاي بازدارنده خلاقيت ضروري است. اين پژوهش با هدف شناسايي متغيرهاي شناختي بازدارنده خلاقيت در دانشجويان انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه با رويكرد تحليل محتواي كيفي نوع جهت‌دار مبتني بر مرور متون علمي و نظرات افراد متخصص و با استفاده از مصاحبه نيمه ساختارمند به مدت 20 تا 70 دقيقه از اسفند 1393 تا آبان‌ماه 1394 اجرا شد. با 17 دانشجوي استعداد درخشان با كمك ضبط در ركوردر ديجيتال در محل مركز استعدادهاي درخشان و مركز پژوهش‌هاي دانشجويي دانشگاه علوم پزشكي تهران مصاحبه شد و استخراج طي چندين بار گوش كردن و نوشتن صورت گرفت. اين دانشجويان از رشته‌هاي مختلف پزشكي و بيشتر دانشجويان رتبه‌هاي اول و تك‌رقمي كنكور سراسري بودند و در كارهاي پژوهشي دانشگاه در حال فعاليت بودند. داده‌ها با مصاحبه نيمه‌ساختارمند گردآوري شدند، تحليل داده با جست‌وجوي كلمات مشخص به‌‌روش دستي انجام ‌شد. يافته‌ها: متغيرهاي بازدارنده خلاقيت با توجه به ارتباط معنايي در چهار زير طبقه اصلي قرار گرفتند. اين طبقات شامل: بازدارنده‌هاي مربوط به استاد، بازدارنده‌هاي مربوط به روش‌هاي تدريس و ارزيابي، بازدارنده‌هاي مربوط به دانشجو و بازدارنده‌هاي مربوط به نظام آموزشي دانشگاه شده‌اند. سپس از اين چهار طبقه 10 كد نهايي استخراج گرديد كه به عنوان متغيرهاي بازدارنده خلاقيت آورده شدند. عدم استقبال اساتيد از ايده‌هاي نو، مغفول ماندن خلاقيت در بستر آموزشي دانشگاه و ضعف انگيزه در دانشجويان از كدهاي اصلي بازدارنده خلاقيت بودند. نتيجه‌گيري: شخصيت و نگرش استاد به خلاقيت، روش‌هاي تدريس و محيط آموزشي دانشگاه از مهمترين دسته متغيرهاي شناختي بازدارنده در ارتقاي خلاقيت هستند.

Background: Changing the mental structure of students and identifying creativity inhibitors are essential for academic survival and the pursuit of innovation. This study aimed to identify the inhibitory cognitive factors in medical students. Methods: This study was a directional qualitative content analysis that conducted based on scientific literature review and opinions of experts in a semiformal expert panel by using semi-structured interviews ranging from 20 to 70 minutes from February 2015 to October 2016. Seventeen talented students were interviewed and conversations were recorded with a digital voice recorder at the Exceptional Talent Development Center (ETDC). The extraction and content analysis was continuously done by listening and writing through several times. The students were in various medical disciplines, and most of them were first rank students in scientific performance and they were collaborating with ETDC. Results: The inhibition variables of creativity were classified in the four main subcategories according to the semantic relationship and after compression, these classes of inhibitory factors included: teacher-related inhibitors, teaching and assessment methods related inhibitors, student barriers and inhibitors of the university's educational system. Finally, 10 codes were extracted from the 4th categories, which were mentioned as inhibitory variables of creativity. The teachers' lack of enthusiasm with the new ideas, the lack of creativity in the academic context and the lack of motivation among the students were the main inhibitors of creativity that were extracted from interviewing with talented students. Conclusion: In this study, the most important cognitional inhibitory factors in creativity promotion were the inhibitors related to the teacher’s character and his attitude to creativity, methods of teaching and the university environment. Planning for the removal of these barriers in medical students recommended.