عنوان مقاله :
تاثيرآموزش مهارتهاي زندگي بر سلامت رواني و ارتباط بين فردي دانش آموزان دوره دوم متوسطه در استان كردستان
عنوان به زبان ديگر :
The Impact of Life Skills Training on Mental Health and Interpersonal Communication among Secondary School Students in Kurdistan Province
پديد آورندگان :
رنجبر، خليل مركز تحصيلات تكميلي - دانشكاه پيام نور تهران , كاكو جويباري، علي اصغر دانشگاه پيام نور تهران - گروه روان شناسي , عرفاني، نصراله دانشگاه پيام نور تهران - گروه روان شناسي تربيتي
كليدواژه :
آموزش مهارتهاي زندگي , روابط بين فردي , بهداشت رواني
چكيده فارسي :
مقدمه: كودكان و نوجوانان در فرآيند رشد و بالندگي خود، مهارتهاي ارتباطي و نحوهي مقابله با چالشهاي زندگي را ياد ميگيرندكه پايهريزي شخصيت افراد در بزرگسالي ميباشد. لذا پژوهش حاضر به تأثيرآموزش مهارتهاي زندگي بر سلامت رواني و ارتباط بين فردي دانش آموزان دوره دوم متوسطه در استان كردستان پرداخته است.
روش كار: پژوهش حاضر از نوع كاربردي بوده ونمونه آماري در اين پژوهش معادل 86 نفربه حجم نمونه برآورد شده، روش نمونه گيري در اين پژوهش طبقهاي نسبي بود است، و نمونهي تحقيق شامل 240 نفر (120 نفر دختر و 120 نفر پسر) كه به صورت تصادفي انتخاب شدهاند. ابزار مورد استفاده ازآزمون GHQ و پرسشنامه محقق ساخته 25 سؤالي(با تأييد اعتبار و روايي آلفاي كرانباخ و سطح 80٪ )استفاده شد.وجهت بررسي فضيهها از تحليل كواريانس چند متغيري همراه با تحليل كواريانس ساده استفاده شد و سپس تحليل دادهها با نرم افزار spss صورت گرفت.
نتايج: نتايج نشان ميدهد كه خرده مقياس اضطراب و افسردگي به طور قابل توجهي متفاوت است و ميزان اقسردگي افرادي كه آموزش ديدهاند كمتر از افراد آموزش نديده هستند. اما اختلاف در دو خرده مقياس اختلالات جسمي و عملكرد اجتماعي معني دار نيست.
نتيجه گيري: به طور كلي آموزش مهارتهاي زندگي در دانش آموزان متوسطه دوم (دختر و پسر) در كردستان موثر بود. ميزان مهارتهاي زندگي دانش آموزان آموزش ديده بيشتر از ميزان مورد انتظار بود و تفاوت معني دار بود. در اين پژوهش همچنين تأثير آموزش در ارتباط بين فردي تاييد شده است.
چكيده لاتين :
Introduction: Children and adolescents learn communication skills and
how to cope with life's challenges in the process of their growth and
development, which is the basis of personality in adulthood. Kurdistan.
Methods: This was an applied study and the statistical sample in this study
was 86 persons. That are randomly selected. The instruments used were
GHQ test and researcher-made questionnaire with 25 questions (Cronbach's
alpha reliability and validity level 80%). Multivariate analysis of covariance
with simple covariance analysis was used to investigate the spacings and
then the data were analyzed by SPSS software.
Results: The results showed that the anxiety and depression subscales were
significantly different and the level of depression in those who were trained
was lower than those who were not trained. But the differences in the two
subscales of physical disorders and social functioning were not significant.
Conclusion: In general, life skills training was effective in secondary school
students (male and female) in Kurdistan. The level of life skills of the
trained students was higher than expected and the difference was significant.
The study also confirmed the impact of interpersonal education training.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد