عنوان مقاله :
اثر هشت هفته تمرين تناوبي شديد و مصرف كافئين بر شاخصهاي گلايسمي و مقاومت به انسولين در موشهاي صحرايي نر ديابتي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Eight Weeks High Intensity Interval Training (HIIT) and Caffeine Intake on Glycemic Indices and Insulin Resistance in Wistar Diabetic Male Rats
پديد آورندگان :
سيد حيدري، مريم دانشگاه بينالمللي امام خميني (ره) - دانشكده علوم اجتماعي - گروه تربيتبدني و علوم ورزشي , صادقي، عباس دانشگاه بينالمللي امام خميني (ره) - دانشكده علوم اجتماعي - گروه تربيتبدني و علوم ورزشي , همتي عفيف، علي دانشگاه بينالمللي امام خميني (ره) - دانشكده علوم اجتماعي - گروه تربيتبدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
تمرين تناوبي شديد , كافئين , ديابت , مقاومت به انسولين , حساسيت به انسولين
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: استفاده از مكملها و تمرينات ورزشي براي كنترل ديابت متداول است. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر هشت هفته تمرين تناوبي شديد و مصرف كافئين بر شاخصهاي گلايسمي و مقاومت به انسولين در موشهاي ديابتي است.
روش ها: در يك مطالعه نيمه تجربي 50 سر موش صحرايي نر ديابتي شده به گروههاي مساوي (كنترل، كنترل ديابتي، ديابتي + مكمل، ديابتي + تمرين و ديابتي + تمرين + مكمل) تقسيم شدند. برنامه تمرين شامل 8 هفته و هفتهاي 5 جلسه (6 تا 12 وهله 2 دقيقهاي با شدت 90- 85% سرعت ماكزيمم) بود و هر هفته پنج روز mg/kg70 پودر كافئين تزريق شد. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني سطوح سرمي گلوكز و انسولين ناشتا و شاخص مقاومت و حساسيت به انسولين اندازهگيري شد.
نتايج: تحليل واريانس يكطرفه كاهش معنيدار گلوكز و افزايش معنيدار انسولين ناشتا را در دو گروه ديابتي + مكمل و گروه ديابت + مكمل+ تمرين نسبت به گروه كنترل ديابتي نشان داد (0/001p=). گروه ديابت + تمرين اثرگذاري بيشتري در كاهش مقاومت به انسولين نسبت به گروه كنترل ديابتي داشت (0/001p=)، اما در مقايسه با ساير گروهها اين تفاوت معنادار نبود (0/85 =p). بيشترين افزايش در شاخص حساسيت به انسولين نيز در گروه ديابتي+ مكمل مشاهده شد (0/007p =).
نتيجه گيري: مصرف توأم كافئين همراه با تمريناتتناوبي شديد احتمالاً ميتواند با بهبود سطوح گلوكز خون، انسولين، حساسيت و مقاومت به انسولين در رت هاي ديابتي نوع دو نقشي مؤثري داشته باشد كه البته مستلزم تحقيقات بيشتر است.
چكيده لاتين :
Background & Aim: The supplements and exercise training are used to diabetes control. The purpose of this study was to investigate the effect of eight weeks high intensity interval training and caffeine intake on glycemic indices and insulin resistance in diabetic rats.
Methods: In a quasi-experimental study, 50 Wistar diabetic male rats were randomly divided into five groups including control, diabetic control, diabetic + supplement, diabetic + exercise and diabetic + exercise + supplement. Training was planned for 8 weeks and 5 sessions weekly. In the supplement groups, caffeine was administered at the dose of 70 mg/kg, five days weekly for 8 weeks. 48 hours after the last training session, fasting serum glucose, insulin levels, insulin resistance and insulin sensitivity were measured. Data were analyzed using ANOVA method (P <0.05).
Results: The results showed a significant decrease in glucose and a significant increase in insulin levels in the two groups of diabetes and in the diabetic + supplement + exercise group compared to the diabetic control group (P =0.001). Diabetic + exercise group showed more effects on insulin resistance than diabetic control group (P =0.001), but this difference was not significant in comparison with other groups (P =0.85). The highest increase of insulin sensitivity was observed in the diabetic + supplement group (P =0.007).
Conclusion: It seems that caffeine can improve blood glucose level, insulin resistance and insulin sensitivity in rats with type 2 diabetes. Also, HIIT exercises can reduce insulin resistance and be used as an intervention in diabetes.
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي تربت حيدريه