اولويت بندي راهبردهاي توسعه گردشگري مذهبي شهر دزفول

گردشگري مذهبي گونه‌اي از گردشگري است كه به دليل شرايط ويژه و ريشه داشتن در فرهنگ ديني نقش مهمي در پايداري فرهنگي و اقتصادي كشور ايران دارد و همچنين ظرفيت‌هاي زيادي براي توسعه خدمات گردشگري در مناطق مختلف كشور فراهم مي‌نمايد كه براي استفاده از آن نياز است كه شرايط موجود بررسي و برنامه‌ريزي راهبردي با تكيه بر نقاط قوت و امكانات مناطق مذكور تدوين شود. شهر دزفول با وجود 50 مسجد و بقعه تاريخي بعنوان جاذبه گردشگري مذهبي و آيين‌ها و رسوم مذهبي متنوع از ظرفيت مناسبي براي توسعه گردشگري مذهبي برخوردار است كه در اين تحقيق تلاش شده با استفاده از تكنيك SWOT نقاط ضعف و قوت (عوامل دروني) و فرصتها و تهديدها (عوامل خارجي) آن بررسي شده و سپس اولويت‌بندي راهبردهاي تدوين شده با استفاده از مدل AHP انجام وراهكارهايي جهت تقويت اين فعاليت در شهر دزفول ارائه شود. روش تحقيق توصيفي-تحليلي با استفاده از مطالعات كتابخانه‌اي و ميداني است و نتايج حاكي از آن است كه با توجه به اولويت‌هاي استخراج شده از نظر كارشناسان، استفاده از نقاط ضعف و قوت و همچنين موازنه فرصت‌ها و تهديدها در حد متوسطي است، يعني امكان بهره‌گيري از فرصت‌ها و نقاط قوت موجود همراه با كمرنگ نمودن نقاط ضعف و تهديدها وجود دارد اما اين امر مستلزم برنامه‌ريزي و تقويت زيرساخت هاي گردشگري شهر و ارتقاء آگاهي‌هاي عمومي دراين زمينه است. همچنين راهبرد تهاجمي مهمترين راهبرد در توسعه گردشگري مذهبي شهر دزفول است و پس از آن راهبرد بازنگري قرار دارد.