مطالعه تطبيقي عوامل ساختاري، كاركردي و نهادي اِلمان‌هاي گردشگري شهري و عوامل موثر بر توسعه آن‌ها (مطالعه موردي: برج‌هاي آزادي و ايفل)

صنعت گردشگري در جوامع شهري براساس اختصاص فضاهاي خاص براي گذران اوقات فراغت و نيازهاي مختلف، نقش بسيار مهمّي در ساختارهاي فضايي، فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي به خود اختصاص داده است. يكي از اين فضاهاي خاص، نمادها و اِلمان‌ها هستند كه در طول ساليان متمادي در قالب بناها، يادمان‌ها و معابر عمومي به‌وجود آمده‌اند. برج ايفل و برج آزادي از جمله اين اِلمان‌ها هستند. پژوهش حاضر كه از نظر ماهيت توصيفي ـ تحليلي و از نظر هدف كاربردي است با هدف مقايسه برج آزادي و برج ايفل از لحاظ ساختاري، كاركردي و نهادي انجام شده است. ابتدا داده‌هاي مربوط به ابعاد ساختاري كاركردي و نهادي برج آزادي و ايفل از طريق آمار سازماني و سپس داده‌هاي مربوط به عوامل موثر بر توسعه گردشگري برج آزادي از طريق پرسش‌نامه‌ محقق‌سا‌خته بين 30 نفر از خبرگان اجرايي و دانشگاهي توزيع و اطلاعات بدست آمد. اطلاعات گردآوريشده با استفاده از روش تحليل عاملي اكتشافي، روش رادار و هم‌چنين مقايسه تطبيقي آمار كمّي گردشگري برج‌هاي آزادي و ايفل تحليل شد. نتايج بيانگر اين است تعداد گردشگران برج آزادي رقمي بسيار پايين و هزينه‌هاي نگهداري آن در طول سال بيش از درآمدزايي آن است. وضعيت ساختاري نهادي و كاركردي برج آزادي در مقايسه با برج ايفل در زمينه گردشگري مطلوب نبوده و براساس نتايج حاصل از روش رادار عدم پويايي نهادي، عامل اصلي عدم مطلوبيت الگوي پيشرفت گردشگري برج آزادي مي‌باشد. تحليل عوامل موثر بر توسعه گردشگري برج آزادي نيز نشان داد عامل نهادي مهمترين عامل اثرگذار بر تحقق توسعه پايدار گردشگري برج آزادي مي‌باشد.