شماره ركورد :
1099336
عنوان مقاله :
بررسي اثرات موكوس شقايق دريايي (Stichodactyla haddoni )بر رده سلولي PC3 سرطان پروستات
عنوان به زبان ديگر :
Investigating the effects of Sea anemone (Stichodactyla haddoni) mucus on prostate cancer PC3 cell line
پديد آورندگان :
عبدزاده، الهام داﻧﺸﮕﺎه ﮔﯿﻼن - داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺎﯾﻪ - گروه زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ , حيدري، بهروز داﻧﺸﮕﺎه ﮔﯿﻼن - داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺎﯾﻪ - گروه زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ , هادوي، مهوش داﻧﺸﮕﺎه ﮔﯿﻼن - داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺎﯾﻪ - گروه زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ , غفوري، حسين داﻧﺸﮕﺎه ﮔﯿﻼن - داﻧﺸﮑﺪه ﻋﻠﻮم ﭘﺎﯾﻪ - گروه زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
34
تا صفحه :
43
كليدواژه :
سم مرجانيان , سرطان پروستات , شقايق دريايي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سرطان پروستات يكي از شايع­ترين بدخيمي­هاي سيستم ادراري مردان و هم­چنين دومين علت مرگ­ و ­مير ناشي از سرطان در مردان است. در مطالعه حاضر اثرات موكوس شقايق دريايي Stichodactyla haddoni بر ميزان بقاي سلول­ هاي سرطاني پروستات (PC3) مورد بررسي قرار گرفت. روش­ ها: در اين مطالعه نيمه تجربي، نمونه­ برداري از شقايق دريايي به صورت تصادفي و با استفاده از كليد شناسايي صورت گرفت. سپس تغليظ موكوس­ خام بدست آمده از شقايق دريايي S. haddoni با استفاده از استون انجام شد. سلو­ل ­هاي رده سرطاني PC3 با غلظت­هاي مختلف موكوس­ خام (20، 40، 60، 80، 100 و 120 ميكروگرم بر ميلي­ليتر) و داروي ضدسرطان دوكسوروبيسين (0/06، 0/25 و 0/5 ميكروگرم بر ميلي­ليتر) به­ عنوان شاهد مثبت به مدت 24 و 48 ساعت تيمار شدند. اثر تيمارها بر ميزان بقاي سلولي با استفاده از تست MTT ارزيابي شد. ميزان IC50 24 و 48 ساعته تيمارها محاسبه گرديد. نتايج: اثرات موكوس خام شقايق دريايي S. haddoni بر رشد سلول­ هاي PC3 با افزايش دوز و زمان درمان (24 و 48 ساعت) افزايش يافت. داروي ضدسرطان دوكسوروبيسين در غلظت­ هاي مختلف بيشترين سميت سلولي را نشان داد (0/001=P) كه اين اثر با غلظت­ هاي 100 و 120 ميكروگرم بر ميلي­ليتر موكوس­ خام برابر بود (0/082=p). غلظت­هاي 120 ميكروگرم بر ميلي­ليتر موكو س­خام و هم­چنين 0/5 ميكروگرم بر ميلي­ليتر دوكسوروبيسين منجر به كشتن كامل سلو ل­ هاي PC3 بعد از 48 ساعت شدند (0/001=P). نتيجه­ گيري: موكوس­ خام مستخرج از شقايق دريايي S. haddoni داراي اثرات سميت سلولي و مهاري رشد بر سلول­هاي سرطاني PC3 مي­باشد. بنابراين احتمالا مي­ توان از آن به­ عنوان نامزد مناسبي براي استخراج داروهاي ضدسرطان استفاده نمود.
چكيده لاتين :
Background & Aim: Prostate cancer (PCa) is one of the most common cancers of the male urinary system and is also the second leading cause of cancer deaths in men. In the present study, the effects of Stichodactyla haddoni on the viability of prostate cancer cells (PC3) were investigated. Methods: In the semi experimental study, sea anemones were sampled at random using an identification key. Then concentration of crude mucus obtained from S. haddoni sea anemone was carried out by acetone. The PC3 cells treated with different concentrations of crude mucus (20, 40, 60, 80, 100 and 120 µg/ml) and Doxorubicin anticancer drug (0.06, 0.25 and 0.5 μg/ml) as a positive control for 24 and 48h. The effect of treatments on cell viability was evaluated using MTT assay. The IC50 of crude mucus was calculated after 24 and 48 h. Results: The inhibitory effects of the crude mucus of S. haddoni was increased with the growth of PC3 cells with escalating the dosage and treatment time (24 and 48h). The Doxorubicin anticancer drug induced the highest cytotoxicity at different concentrations, which was similar to the concentration of 100 and 120 µg/ml of crude mucus. Conclusion: The crude mucus of S. haddoni has cytotoxic and growth inhibitory effects on PC3 cancer cells, therefore, it can be considered as an appropriate candidate for the development of anticancer drugs.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي تربت حيدريه
فايل PDF :
7904319
لينک به اين مدرک :
بازگشت