بررسي و اولويت‌بندي جاذبه‌هاي گردشگري ورزشي استان اصفهان

هدف از انجام اين پژوهش بررسي و اولويت‌بندي جاذبه‌هاي گردشگري ورزشي استان اصفهان از ديدگاه مديران و كارشناسان حوزه ورزش و گردشگري استان بود. روش تحقيق حاضر به لحاظ هدف، كاربردي و براساس نحوه گردآوري داده‌ها، توصيفي پيمايشي بود. جامعه آماري شامل مديران ادارات استان در دو حوزه ورزش و گردشگري و روساي هيات‌هاي ورزشي استان به عنوان مدير و اعضاي هيات علمي و دانشجويان دكتري و كارشناسي ارشد در دانشگاه‌هاي سطح استان به عنوان كارشناس، بودند كه تعداد 137 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند (39 كارشناس و مدير گردشگري و 98 كارشناس و مدير ورزشي). ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود كه شامل ويژگي‌هاي جمعيت شناختي (11گويه) و جاذبه‌هاي گردشگري مقصد، با 24 گويه كه روايي صوري و محتوايي آن را تعداد نه‌ نفر از اساتيد آگاه و آشنا با جاذبه‌هاي گردشگري استان اصفهان تاييد و روايي سازه با استفاده از تحليل عامل اكتشافي مورد تاييد قرار گرفت، اعتبار دروني آن با آلفاي كرونباخ سنجيده شد(α=0/84) ، براي تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آزمون KS براي تعيين نرمال بودن داده‌ها، t تك متغيره براي مقايسه وضع موجود با وضع پيش‌بين و آزمون فريدمن جهت اولويت بندي عوامل استفاده گرديد. نتايج نشان داد جاذبه‌هاي مقصد شامل جاذبه‌هاي غيرورزشي (تاريخي و فرهنگي)، جاذبه‌هاي طبيعي– ورزشي و جاذبه‌هاي ورزشي (رشته‌ها و قهرمانان ورزشي) استان اصفهان براي جذب و توسعه گردشگري اين استان در حد مطلوبي قرار دارند و در جذب گردشگران ورزشي نقش مثبتي دارند و نتايج آزمون فريدمن براي اولويت بندي جاذبه‌هاي گردشگري (ورزشي/غيرورزشي) حاكي از آن بود كه، جاذبه‌هاي طبيعي ورزشي در رتبه اول، جاذبه‌هاي غيرورزشي (تاريخي و ميراث فرهنگي) در رتبه دوم و جاذبه‌هاي ورزشي در رتبه سوم اهميت براي توسعه گردشگري ورزشي و جذب گردشگر قرار دارند. بنابراين لازم است مديران، برنامه‌هاي منسجم‌تر و گسترده‌تري براي توسعه گردشگري استان اصفهان به ويژه در حوزه جاذبه‌هاي طبيعيورزشي برنامه‌ريزي نمايند.