نقش گردشگري در پايداري شهري مورد: شهر سي‌سخت(شهرستان دنا)

توسعۀ گردشگري تغييرات قابل توجهي بر ابعاد و ساختار شهرها ايفا مي كند. با توجه به اثراتي كه اين فعاليت دارد، چنانچه با برنامه ريزي مناسب و هدفمند در راستاي توسعۀ آن تلاش شود، مي تواند پايداري شهري را به ارمغان آورد. در فرايند برنامه ريزي توسعۀ گردشگري، به منظور رسيدن به پايداري شهري، شناخت و تحليل وضع موجود ضروري است. پژوهش حاضر، با هدف بررسي و تحليل نقش گردشگري بر ابعاد پايداري )اقتصادي، اجتماعي فرهنگي و محيطي كالبدي( شهر سي سخت )شهرستان دنا( تدوين شده است. تحقيق حاضر از نوع كاربردي و روش انجام آن توصيفي-تحليلي و گردآوري داده هاي مورد نياز، براساس روش اسنادي و ميداني (پرسشنامه) تهيه شده است. جامعۀ آماري پژوهش، شهروندان ساكن شهر مورد مطالعه است كه براساس روش كوكران تعداد 963 نفر به عنوان نمونۀ آماري انتخاب شده است. به منظور پردازش داده ها از روش هاي آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است. مطابق نتايج، توسعۀ گردشگري توانسته نقش مؤثر و معناداري بر هريك از ابعاد پايداري شهر سي سخت ايفا كند. همچنين، نتايج نشان داد در بين ابعاد پايداري شهر، گردشگري بيشترين و كمترين نقش را به ترتيب بر بعد پايداري اجتماعي- فرهنگي و بعد محيطي- كالبدي شهر داشته است.