شناسايي عوامل تاٌثيرگذار در توسعه گردشگري پايدار شهري با استفاده از روش مدل سازي ساختاري تفسيري ( ISM )، مطالعه موردي: شهر خرم آباد

گردشگري يك فعاليت پويا، متنوع، پاكيزه و نيز يكي از بخش‌هاي رشد يابنده در سيستم اقتصاد ملي به شمار مي‌رود، گردشگري به عنوان فعاليتي چند وجهي داراي اثرات مثبت از قبيل اشتغال‌زايي، كسب درآمد، جذب ارز و همچنين تقويت زيرساخت‌ها است و پس از صنعت نفت و خودروسازي سومين منبع درآمدزاي جهان است. صنعت گردشگري در ايران با وجود پتانسيل مناسب، نتوانسته به سهم قابل قبولي در محاسبه درآمد ملي دست يابد، شهر خرم‌آباد يكي از مناطق پر جاذبه، داراي پتانسيل‌ها و ميراث ارزشمند گردشگري به‌ عنوان پايلوت توسعه پايدار گردشگري و داراي شناسنامه جهاني، امكاني مناسب براي توسعه پايدار شهري بر پايه گردشگري پديد آورده است، هدف مقاله، تحليل عوامل موٌثر در توسعه پايدار گردشگري در شهر خرم‌آباد در راستاي كمك به توسعه صنعت توريسم و تبديل شهر به يك مقصد گردشگري بين المللي پايدار و رقابتي مي‌باشد. روش پژوهش، بر اساس هدف، كاربردي و از نوع توسعه اي استراتژيك مي‌باشد در اين مقاله، ابتدا عوامل تأثيرگذار بر گردشگري خرم آباد ليست شدند، اهميت نسبي عوامل كليدي استراتژيك موجود به روش دلفي و با نظر كارشناسان تعيين گرديدند و 14 عامل با اهميت بيشتر در توسعه گردشگري در شهر خرم آباد، انتخاب شدند. سپس با استفاده از متدولوژي تحليلي نوين، تحت عنوان مدل سازي ساختاري تفسيري (ISM‎) روابط بين اين عوامل تعيين و بصورت يكپارچه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و ضمن بررسي ارتباط و تعيين توالي عوامل موثر در گردشگري شهر خرم آباد، عواملِ مذكور سطح بندي شدند.