تحليلِ روند و نتايج سياست اسكان عشاير در ايلات ممسني در دوره رضاشاه

طرح اسكان عشاير يكي از برنامه هاي اصلاحي رضاشاه در راستاي ايجاد دولت ملي در ايران و پروژه ملت‌سازيبود كه در مناطق مختلف كشور به كمك ارتش به اجرا درآمد. منطقه ممسني در استان فارس، يكي از مناطق تمركزِ ايلات عشايري بود كه به‌عنوان يكي از مناطق هدف، طرح اسكان عشاير را تجربه كرد. اين پژوهش كه با رويكرد توصيفي ـ تحليلي و برپايه اسناد فراهم گرديده،در پي پاسخ‌گويي به اين سؤال است كه با توجه به عدمِ همخواني بين سياست متمركزسازي و ساختار سنتيِ زندگي ايلي، دولت چه راهكاري را براي اجراي كامل طرح اسكان عشاير در قبال ايلات منطقه ممسني انجام داد؟ و چرا اين طرح در اين منطقه با توفيق چنداني همراه نبود؟ يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه دولت با درنظرگرفتن برنامه هاي مشخص چون اعمال‌نفوذ بر ايلات از طريق الغاي مقامات مؤثر ايلي، اخذ تعهدات از رؤساي ايلات، ارائه طرح هاي جديد اسكان، در عملياتي‌كردن اين طرح كوشيد، ليكن اين طرح در منطقه ممسني به‌دلايلي‌ چند مانند عدم بسترسازي فرهنگي و اقتصادي، استفاده از عنصر اجبار جهت اجراي برنامه، استقرار ايلات در مكان‌هاي نامطلوب، عدم به‌كارگيري عوامل اجراييِ مناسب پس از اسكان و به‌تبع آن زيان اقتصاد عشايري در منطقه ممسني با موفقيت چنداني همراه نشد.