عنوان مقاله :
تأثير كاربرد الگوي آموزش فردي شده در پيشرفت تحصيلي و خود كارآمدي تحصيلي دانش آموزان
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Individual Learning Pattern on academic efficacy and academic achievement of students
پديد آورندگان :
دهپاسي، الهام دانشگاه آزاد اسلامي واحد تنكابن , صدوقي، ميترا دانشگاه آزاد اسلامي واحد تنكابن - گروه علوم تربيتي
كليدواژه :
الگوي يادگيري انفرادي , پيشرفت تحصيلي , خودكارآمدي تحصيلي
چكيده فارسي :
مقدمه: هدف اصلي اين پژوهش بررسي تأثير الگوي يادگيري انفرادي بر خودكارآمدي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان كلاس دوم ابتديي شهر سنگر ميباشد.
روش كار: نوع تحقيق تجربي است. جامعهي آماري پژوهش شامل كليهي دانش آموزان پسر و دختر كلاس دوم دبستان شهر سنگر ميباشدكه با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده 60 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند،30 نفر در گروه آزمايش و30 نفر در گروه كنترل جاي گرفتند. پس از اجراي پيش تست به گروههاي آزمايش، آموزشهاي لازم ارائه شد و سپس از همهي گروهها پس تست به عمل آمد. ابزار اندازه گيري اطلاعات شامل پرسشنامهي خودكارآمدي تحصيلي مورگان و جينكز ( 1999 با پايايي 77% و نمرات پيشرفت تحصيلي دانش آموزان بود.دادههاي به دست آمده با تحليل كوواريانس چند متغيره تجزيه و تحليل شدند.
نتايج: يافته ها نشان داد كه پس از تعديل نمرات ، گروههاي آزمايش و گروه كنترل در پس آزمون پيشرفت تحصيلي و خودكارآمدي تحصيلي با هم اختلاف دارند، ونيز اثر الگوي آموزش انفرادي بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان گروه داراي پيش آزمون مؤثر بوده است.
نتيجه گيري: نتايج تحقيق نشان داد كه آموزش الگوي يادگيري انفرادي بر خودكارآمدي تحصيلي دانش آموزان و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مؤثر است.
چكيده لاتين :
Introduction: The main purpose of this study was to investigate the effect
of individual learning model on self-efficacy and academic achievement of
second grade elementary students in Sangar.
Methods: This is an experimental study. The statistical population of the
study consisted of all male and female students of second grade in Sangar
elementary school. Sixty subjects were selected by simple random sampling
method, 30 in experimental group and 30 in control group. After the pre-test,
the experimental groups were provided with the necessary training and then
the post-test was performed for all groups. Data were collected using
Morgan and Jinks academic self-efficacy questionnaire (1999; 77%
reliability and students' academic achievement scores). Data were analyzed
by multivariate analysis of covariance.
Results: The results showed that after adjusting the scores, the experimental
and control groups differed in post-test academic achievement and academic
self-efficacy.
Conclusion: The results of the study showed that individual learning model
training is effective on students' academic self-efficacy and academic
achievement.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد