ادله فقهي كنترل جمعيت در حقوق شهروندي اسلامي با تاكيد بر قاعده مصلحت

Jurisprudential Evidence of Population Control in Islamic Citizenship Rights with an Emphasis on the Principle of Expediency (Maslahat)

كنترل جمعيت تغييراتي عامدانه در نرخ رشد جمعيت انسان محسوب مي شود كه هدفش كاهش جمعيت است. اين سياست معمولا با در نظرگرفتن اوضاع و امكانات طبيعي و اقتصادي و اجتماعي يك جامعه اتخاذ مي شود كه در جامعه اسلامي و در نزد فقها موافقان و مخالفاني دارد. كنترل جمعيت به دليل اين كه با زندگي سياسي، اقتصادي و اجتماعي بشر سر و كار دارد، معمولا با حقوق شهروندي نيز ارتباط پيدا مي كند. در همين راستا، پژوهش حاضر به دنبال پاسخ به اين سوال است كه اتخاذ سياست هاي كنترل جمعيت در جامعه اسلامي تا چه اندازه مي تواند حافظ و يا ناقض حقوق شهروندي تلقي شود؟ فرضيه اين است كه وجود قاعده مصلحت به عنوان اصلي بي بديل در نزد حاكم جامعه اسلامي اين امكان را فراهم مي سازد كه به تنظيم جمعيت شهروندان و حفظ مصالح جامعه اسلامي اقدام كند. از نتايج تحقيق حاضر اين است كه سياست هاي تنظيم جمعيت اعم از كاهش يا افزايش آن از سوي حاكم اسلامي بيانگر سازگاري اين تصميمات با مصالح جامعه اسلامي است و ناقض حقوق شهروندي نمي باشد. رويكرد پژوهش حاضر توصيفي تحليلي است كه با روش كتابخانه اي نسبت به جمع آوري اطلاعات اقدام شده است.

Population control is a deliberately change in the population growth rate, which aims to reduce population. This policy is usually adopted with consideration of the natural, economic and social conditions and facilities in a Society, Which is in the Islamic society and in the presence of the jurisprudents, have adversaries and opponents. Usually Population control is also associated with citizenship rights because it deals with the political, economic and social life of mankind. In this regard, the present study seeks to answer this question that: To what extent can the adoption of population control policies in the Islamic society be protecting or violating of citizenship rights? The hypothesis is that the existence of the principle of expediency, as the main reason for the ruler of the Islamic society, provides a Possible that He Take action to regulating the population of the citizens and preserving the interests of the Islamic community. The results of this study indicate that the population regulation policies, including the reduction or increase of population by the Islamic ruler, indicate that these decisions are compatible with the interests of the Islamic community and do not violate citizenship rights. The research approach is descriptive-analytic, which has taken action by library method for collect information.