تأثير ميزان دي (2- اتيل هگزيل) فتالات خوراكي بر پاسخ گلايسمي در موش سوري

The Effects of Levels of Oral Di-(2-ethylhexyl) Phthalate on Glycemic Response in Mice

زمينه و هدف: انسان روزانه در معرض دي اتيل هگزيل فتالات قرار مي‌گيرد كه ممكن است به بيماري‌هاي همه‌گير افزايش چاقي و ديابت نوع 2 منجر شود. هدف از اين مطالعه تعيين اثر سطوح كمينه و بيشينه دي اتيل هگزيل فتالات خوراكي بر پاسخ گلايسمي در موش سوري است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي 15 سر موش سوري نر بالغ، به‌طور تصادفي در 3 گروه برابر شامل گروه‌هاي: شاهد سالم، مداخله با فتالات دوز mg/kg/bw/day250 و مداخله با فتالات دوز mg/kg/bw/day 500 بودند كه به مدت 8 هفته گاواژ گرديدند. در پايان هفته هفتم به‌صورت ناشتا تست تحمل گلوكز انجام گرديد و در پايان به‌صورت ناشتا نمونه خون براي اندازه‌گيري متغيرها گرفته شد (گلوكز، انسولين، مقاومت به انسولين و شاخص حساسيت به انسولين از سرم و هموگلوبين گليكوزيله A1c از خون تام). نتايج با آزمون‌هاي ANOVA و دانكن آناليز شدند. معناداري اختلاف داده‌ها در سطح 01/0>P در نظر گرفته شد. نتايج: دي اتيل هگزيل فتالات در دوز پايين (mg/kg 250) به‌صورت معني‌داري موجب افزايش قند خون سرم و مقاومت به انسولين سرمي و به‌طور معني‌داري موجب كاهش شاخص حساسيت انسولين (01/0>P) شد و در گروه‌هاي مختلف آزمايش شاخص سرمي انسولين، هموگلوبين گليكوزيله (HbA1c) خون تام و سطح زير منحني (AUC) براي تست تحمل گلوكز تغييرات معني‌داري مشاهده نشد (01/0P>). نتيجه‌گيري: در اين تحقيق نشان داده شد دي اتيل هگزيل فتالات در دوز پايين mg/kg/bw/day) 250) موجب اختلال در سيستم‌هاي تنظيمي قند خون و ايجاد پيش ديابت مي‌شود.

Background & Objective: Humans are widely exposed to di-(2-ethylhexyl) phthalate that it can rise obesity and type 2 diabetes epidemics. The object of this study was to investigate the effects of oral di-(2-ethylhexyl) phthalate (DEHP) at minimum and maximum levels on glycemic response in mice. Material & Methods: An interventional study with 15 adult male mice was designed. Mice were randomly assigned to 3 equal groups: control, 1x phthalate (dose of 250 mg/kg/day), 2x phthalate (dose of 500 mg/kg/day) and treated for a period of 8 weeks. At the end of the seventh week study all mice were tested by oral glucose tolerance test and area under curve (AUC) was calculated for each sample. In the end, fasting blood samples were used to measure the variables (Glucose, Insulin, HOMA_IR, Quicki of serum and HbA1C of total blood). The data were analyzed by ANOVA and Duncan tests. The significant difference in the data was considered P >0.01. Results: Di-(2-ethylhexyl) phthalate at low dose (250 mg/kg) showed significant increase in serum glucose and insulin resistance levels and also quicki levels decreased significantly compared to other groups (P <0.01). This study showed no significant changes in insulin serum, glycated hemoglobin (HbA1c) of total blood and area under the curve in glucose tolerance test (P >0.01). Conclusion: In the present study, it showed di-(2-ethylhexyl) phthalate at low dose (250 mg/kg) impaired blood sugar control systems and this can lead in pre-diabetes.