عنوان مقاله :
اثر تجويز درون صفاقي نانوذرات اكسيد روي بر مدل افسردگي پس از زايمان در موش‌هاي سوري ماده بالغ
عنوان به زبان ديگر :
Investigating the effect of intraperitoneal administration of zinc oxide nanoparticles on the model of postpartum depression in adult female mice
پديد آورندگان :
فدايي، سحر دانشگاه آزاد اسلامي شهركرد - دانشكده علوم - گروه زيست‌شناسي،شهركرد , ولي پور چهارده چريك، سعيد دانشگاه آزاد اسلامي شهركرد - دانشكده علوم - گروه زيست‌شناسي،شهركرد , سازگار، حسين دانشگاه آزاد اسلامي شهركرد - دانشكده علوم - گروه زيست‌شناسي،شهركرد
كليدواژه :
افسردگي پس از زايمان , موش سوري , نانوذره اكسيد روي , پروژسترون
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: افسردگي پس از زايمان شرايط مضري است كه بر مادران و نوزادان آنان تأثير منفي ميگذارد. تمايل به استفاده از داروهاي ضدافسردگي، با توجه به عوارض جانبي آن‌ها به‌ويژه در مادران شيرده كاهش يافته است. با توجه به نقش روي در خلق‌وخو، پژوهش حاضر باهدف تعيين اثربخشي نانوذره اكسيد روي بر افسردگي پس از زايمان در موش‌هاي سوري ماده طراحي و اجرا شده است.
مواد و روش‌ها: در اين تحقيق تجربي موش‌هاي سوري ماده بالغ نژاد NMARI (gr30-25) به 6 گروه (8=n): 1) كنترل 2) گروه افسرده، 3، 4 و 5) گروه‌هاي افسرده درمان شده با يك دوز از نانوذره اكسيد روي شامل ( mg/kg5، 10 و 20) و 6) گروه‌هاي افسرده درمان شده به مدت 8 روز با دوز mg/kg 5 نانوذره اكسيد روي تقسيم شدند. ابتدا حيوانات موردنظر با دريافت mg/kg 5 از پروژسترون به مدت 5 روز به‌صورت داخل صفاقي افسرده شدند. گروه كنترل هيچگونه دارو يا حلالي را دريافت نكرد. ارزيابي ميزان افسردگي در روز هشتم پس از شروع تجويز پروژسترون، با تست شناي اجباري انجام شد.
نتايج: نانوذره اكسيدروي در دوزهاي mg/kg20 (05/0P<) و mg/kg10 (01/0P<) و همچنين در دوز mg/kg 5 به مدت 8 روز (01/0P<)، باعث كاهش معني‌دار در زمان بي‌حركتي در موش‌هاي سوري افسرده شد.
نتيجه گيري: تجويز پروژسترون سبب القاي افسردگي و بنابراين افزايش مدت بي‌حركتي در موش‌هاي سوري شد. نانوذره اكسيدروي سبب كاهش علائم افسردگي پس از زايمان در آزمون شناي اجباري گرديد. اين يافته ها ميتوانند استفاده از نانوذره اكسيد روي جهت كم كردن علائم افسردگي پس از زايمان را موردتوجه قرار دهند
چكيده لاتين :
Background & Objective: Postpartum depression appears to be a harmful condition affecting mothers and their babies negatively. Regarding their side effects, the tendency to use antidepressants has especially fallen in nursing mothers. Considering the effect of zinc on mood, this study was conducted to determine the efficacy of zinc oxide nanoparticles on postpartum depression in female mice.
Material & Methods: In this experimental study, the adult female mice of NMARI breed (25-30gr) were divided into six groups respectively (n=8): 1) Control 2) Depressed group 3, 4, 5) Depressed groups treated with a dose of zinc oxide nanoparticles including (5, 10 and 20 mg/kg) 6) Depressed groups treated for 8 days with a dose of 5 mg/kg zinc oxide nanoparticles.
First, the studied animals were depressed by intraperitoneal injection of 5mg/kg progesterone for 5 days. The control group received no drug or solvent. The assessment of depression rate on the eighth day after the start of administration of progesterone was conducted by forced swim test.
Results: The zinc oxide nanoparticles at doses 10 mg/kg (P< 0.01) and 20 mg/kg (P< 0.05) and also at 5 mg/kg dose for 8 days (P< 0.01) led to a significant decrease in immobilization time in depressed mice.
Conclusion: Administration of progesterone induces depression, and thus, increases the period of immobilization of mice. The zinc oxide nanoparticles reduced the symptom of postpartum depression in forced swim test. The findings can be used to show the effects of zinc oxide nanoparticles in the reduction of postpartum depression.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي فسا
