بررسي تأثير يادگيري منطقه‌اي در نوآوري بنگاه‌هاي صنعتي (مورد مطالعاتي: بنگاه‌هاي صنايع غذايي و صنايع قطعه‌سازي در شهرك صنعتي توس مشهد)

درحالي‌كه با تحول اقتصاد به سمت اقتصاد دانش‌بنيان، نوآوري به‌عنوان يك الزام براي مناطق كلانشهري مطرح است؛ مطالعات نشان مي‌دهد سرمايه‌گذاري در واحدهاي تحقيق و توسعه نمي‌تواند به‌تنهايي افزايش نوآوري را در پي داشته باشد. در چارچوب تئوري مناطق يادگيري اين خلأ كه انديشمندان آن را شكاف نوآوري ناميده‌اند به كمك ويژگي‌هاي منطقه‌اي بنگاه‌ها پر مي‌شود. اين نوشتار در پي مطالعه اثرگذاري ويژگي‌هاي يادگيري منطقه‌اي بنگاه‌ها بر نوآوري آن‌هاست. روش جمع‌آوري داده‌ها در اين تحقيق مصاحبه با مديران بنگاه‌هاي صنعتي به كمك پرسشنامه نيمه ساختمند بوده و داده‌ها به كمك نرم‌افزار SPSS و با استفاده از رگرسيون چندگانه تحليل شده‌اند. بر مبني اين مطالعه اثر گذاري برخي از متغيرهاي يادگيري منطقه‌اي شامل اندازه بنگاه‌ها، رقابت بين بنگاهي، به كارگيري نيروي كار ماهر محلي و زيرساخت‌هاي نهادي علمي در نوآوري بنگاه‌هاي مورد مطالعه معني دار شناخته شد و %44 از تغييرات نوآوري بنگاه‌ها نتيجه تغيير در مؤلفه‌هاي يادگيري منطقه‌اي آن‌ها (ضريب همبستگي 0.662) محاسبه گرديد.