ويژگي هاي روانسنجي پرسشنامه شكوفايي در دانشجويان ايراني

روان شناسي مثبت به عنوان رويكردي جديد در حيطه روانشناسي بر سلامت روان و ارتقاء بهزيستي تاكيد دارد. در حقيقت روانشناسي مثبت علم شادكامي و شكوفايي انسان است، در اين راستا يكي از عوامل مهم در موفقيت انسان ها شكوفايي مي باشد. شكوفايي تركيبي است از احساس خوب و كاركرد موثر در زندگي كه با سطح بالاي بهزيستي رواني مترادف است و سلامت روان را به طور خلاصه نشان مي دهد. هدف اساسي اين مقاله بررسي ويژگي هاي روانسنجي پرسشنامه شكوفايي دانشجويان ايراني (HFQ) بر مبناي مدل سليگمن مي باشد. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دانشگاه هاي شهر تهران در سال 94 مي باشد. نمونه ي مورد بررسي 300 دانشجو (135 دختر و 165 پسر) است كه به روش تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. به منظور تحليل داده‌ها از روش‌هاي تحليل عاملي اكتشافي و تأييدي، همبستگي پيرسون و همبستگي سؤال نمره كل و تحليل پايايي به كمك نرم‌افزارهاي SPSSV22 و LISRELV8.80 استفاده شد. نتايج تحليل عاملي اكتشافي و تائيدي ساختار چهار عاملي HFQ را مورد تائيد قرار داد. نتايج اعتبار همگراي پرسشنامه شكوفايي (HFQ) از طريق اجراي همزمان آن با پرسشنامه هاي خودشكوفايي اهواز و شكوفايي دينر و اعتبار واگراي آن از طريق پرسشنامه افسردگي بك بررسي و مورد تائيد قرار گرفت. ضريب پايايي پرسشنامه شكوفايي (HFQ) براي عامل هاي هيجانهاي مثبت، روابط، معنايابي، پيشرفت و كل پرسشنامه با استفاده از ضريب آلفاي كرانباخ به ترتيب 82/ 0، 61/ 0، 77/ 0 ، 78/ 0 و 90/ 0 به دست آمد. در نهايت با توجه به ضرايب روايي و پايايي مطلوب، سهولت اجراء، نمره گذاري و تعبير و تفسير و همچنين زمان اندك براي پاسخگويي مي توان گفت پرسشنامه شكوفايي (HFQ) واجد شرايط لازم براي استفاده در پژوهش هاي روان شناختي به منظور اندازه گيري ميزان شكوفايي است و پيشنهاد مي شود در مطالعات آتي به منظور تعيين ميزان شيوع شكوفايي در جامعه دانشجويي مورد استفاده قرار گيرد.