تحليل روايت: روش‌هاي نو در تجزيه و تحليل داده‌ي روايي

استعاره‌ي فرد به عنوان نمايش‌نامه‌نويس و راوي در قلب حوزه‌ي روان‌شناسي روايي قرار دارد و اهميت آن تا به جايي است كه مفهوم هويت روايي در حوزه‌ي روايت و هويت، مفهومي آشنا و بديهي است. امروزه رويكرد و نظريه‌ي روايت به جاي جاي روانشناسي راه يافته و پژوهش‌هاي متنوع و وسيعي را به خود اختصاص داده است. هدف از مقاله‌ي حاضر بيش‌تر معرفي روش‌هاي مختلف اعم از كمي و كيفي در تجزيه و تحليل داده‌ي روايي و همچنين مرور مراحل مختلف تحليل كمي و برقراري پايايي در تحقيق روايي است. بدين منظور نخست به مرور كلياتي در باب روايت پرداخته، سپس روش‌شناسي پژوهش‌هاي روايي به طور مشروح مرور گرديد. ضمن ايجاد تمايز ميان روش‌هاي تجزيه و تحليل كمي و كيفي روايت، به معرفي روش‌هاي مختلف تحليل كمي و كدگذاري داده‌ي روايي پرداختيم. برقراري پايايي در ادبيات تحقيق كمي روايت، فرآيندي است بسيار الزامي و پراهميت. ضمن بحث در باب مراحل مختلف اين فرآيند، شاخص‌هاي آماري پايايي ارزياب‌ها معرفي و موارد استفاده از هر كدام به طور مشروح بيان گرديد.