بررسي آسيب هاي موجود در تعامل زوجين با والدين خود بعد از ازدواج

هدف اين پژوهش بررسي آسيب هاي موجود در تعامل بين افراد متأهل با والدين خود بود. پژوهش قابل تفكيك به دو بخش مي باشد. روش پژوهش در بخش اول، تحليل كيفي بود كه ابتدا متون نظري و پژوهشي مرتبط با عنوان بررسي شد، سپس با استفاده از مصاحبه‌ي نيمه ساختاريافته بر روي يك نمونه‌ي 36 نفري (شامل افراد متأهل و والدين) كه به صورت هدفمند انتخاب شدند، مهم ترين آسيب هاي تعاملي زوجين با والدين استخراج گرديد. سپس اطلاعات حاصل از تحليل مصاحبه ها و كتب و مقالات مرتبط ادغام گرديده و از آن در جهت تهيه‌ي پرسشنامه‌ي آسيب‌شناسي تعاملي استفاده شد. در بخش دوم كه به روش توصيفي مقطعي انجام گرديد، پرسشنامه‌ي مذكور بر روي نمونه اي شامل 135 نفر (78 زن متأهل و 57 مرد متأهل) كه به روش خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده بودند، اجرا گرديد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و با روش محاسبه فراواني، ميانگين، انحراف استاندارد و آزمون t مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه از منظر كيفي بيشترين آسيب ها عبارتند از وابستگي، انتظارات نابجا، بي‌اعتنايي، دخالت و رفتارهاي منفي. در بخش كمي پژوهش نتايج نشان داد كه آسيب هاي وابستگي عاطفي، انتظارات نابجاي والدين، بي اعتنايي والدين و دخالت، با اختصاص بيشترين ميانگين ها به ترتيب اولويت هاي اول تا چهارم را به خود اختصاص دادند. همچنين نتايج اين پژوهش حاكي از آن بود كه در خصوص آسيب‌هاي تعاملي، در گروه افراد متأهل تفاوت معناداري (0/05 p) بين زنان و مردان وجود ندارد.