مباني ارزشيابي براساس نظريه ساخت و سازگرايي

هدف اين مقاله ارائۀ الگوي ارزشيابي براساس رويكرد ساخت و سازگرايي بود. پژوهش كنوني از نوع كيفي كه در قالب پژوهش هاي بنيادي – كاربردي و با بهره گيري از روش تحليلي – اسنادي انجام شد . در مراحل پژوهش، ابتدا مفاهيم ارزشيابي و نيز ساخت و سازگرايي تحليل شد. در ادامه ضمن ارائۀ مزيت هاي اين رويكرد با تشريح برخي از روش هاي كاربردي ارزشيابي مبني بر ساخت و سازگرايي الگويي كلي ارائه شده است. با مطالعه در اين حوزه مي توان دريافت كه به رغم برخي موانع و نيز انتقادات نسبت به اين رهيافت، ساخت و سازگرايي به طور دائم در حال بازسازي، رشد و توسعۀ مفاهيم و كاربردهاي عملي در زمينۀ تعليم و تربيت و نيز برنامۀ درسي است. نتايج پژوهش گوياي آن است كه با وجود مزيت هاي فراوان رويكرد ساخت و سازگرايي در تمامي عناصر برنامۀ درسي از جمله ارزشيابي، تا نهادينه شدن اين رويكرد در آموزش و پرورش ما مس ير بلند ي وجود دارد. از اين رو پيشنهاد شده است تا در تدوين كتاب هاي درسي براساس رويكرد ساخت و سازگرايي و آموزش رويكرد فوق به معلمان بيشتر اهتمام شود.