شماره ركورد :
1099845
عنوان مقاله :
بررسي تاثير پروفيلاكتيك تزريق عضلاني پرومتازين بر خارش ناشي از مورفين اينتراتكال در جراحي‌هاي سزاري
عنوان به زبان ديگر :
The effect of promethazine on intrathecal morphine-induced pruritus in caesarean section patients
پديد آورندگان :
طاهري، آرمان دانشگاه علوم پزشكي تهران - بيمارستان امام‌خميني (ره) - گروه بيهوشي و مراقبت‌هاي ويژه پزشكي , حسيني، محمد دانشگاه علوم پزشكي تهران - بيمارستان امام‌خميني (ره) - گروه بيهوشي و مراقبت‌هاي ويژه پزشكي , چايچي نخجير، حسين بيمارستان بهمن -گروه پرستاري و مامايي تهران
تعداد صفحه :
9
از صفحه :
614
تا صفحه :
622
كليدواژه :
جراحي سزارين , مورفين , پرومتازين , خارش , تزريق اسپاينال
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بر اساس مطالعات انجام‌گرفته، استفاده از مورفين اينتراتكال جهت عمل سزارين، روش استاندارد طلايي جهت القاي بي‌دردي مناسب معرفي گرديده است. با‌اين‌وجود، اين شيوه عوارض جانبي مختلفي مانند تهوع و استفراغ، احتباس ادراري، دپرسيون تنفسي و به‌ويژه خارش را به‌دنبال دارد. در اين مطالعه برآنيم تا تاثير پروفيلاكتيك پرومتازين عضلاني را بر عوارض ناشي از مورفين اينتراتكال، به‌ويژه خارش را مورد بررسي قرار دهيم. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي گذشته‌نگر، داده‌هاي پرونده‌هاي پزشكي 2000 زن باردار كانديد سزارين در بيمارستان بهمن تهران، بين سال‌هاي 1387 تا 1392 در دو گروه مورد بررسي قرار گرفت. گروه اول زناني بودند كه جهت سزارين، با استفاده از مورفين اينتراتكال بدون دريافت پرومتازين تحت بي‌حسي اسپاينال قرار گرفته بودند (گروه كنترل)، و گروه ديگر زنان بارداري كه افزون‌بر دريافت مورفين اينتراتكال، mg 25 پرومتازين عضلاني پس از بي‌حسي اسپاينال دريافت داشته‌اند (گروه پرومتازين). درپي‌آن، داده‌هاي گردآوري‌شده وارد SPSS software, version 22 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) شده و از نظر بروز و شدت خارش، درد و همچنين بروز تهوع و استفراغ در اين دو گروه و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: بروز تهوع (0/025=P) و استفراغ (0/046=P) اختلاف معناداري بين دو گروه مورد مطالعه داشته است. ميانگين شدت درد براساس معيار Numeric rating scale (NRS) در دو گروه برابر بود. بروز عارضه‌ي خارش از نظر آماري در دو گروه برابر بوده است (0/302=P)، اما شدت خارش تفاوت آماري آشكاري بين دو گروه داشت (0/001=P). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج حاصل از اين مطالعه، استفاده‌ي پروفيلاكتيك از داروي پرومتازين عضلاني به‌ميزان mg 25 تاثيري در بروز خارش ندارد، اما مي‌تواند بر عوارض ناخواسته مورفين اينتراتكال از جمله كاهش بروز تهوع و استفراغ و نيز كاهش محسوس شدت خارش و همچنين عدم تداخل با فعاليت بي‌دردي مورفين اينتراتكال سودمند باشد.
چكيده لاتين :
Background: Adding morphine as adjuvant intrathecal drug for cesarean section is a gold standard for post-operative analgesia according to literature, but because of frequent incidence of nausea, vomiting and pruritus, it has limited popularity. Various mechanisms have been demonstrated for the opioid-induced pruritus, with a variety of medications with different mechanisms of actions for prevention and treatment. The aim of this study was to determine the effect of intramuscular promethazine on intrathecal morphine-induced pruritus after cesarean delivery. Methods: In a retrospective descriptive-analytical study, recorded data of two thousand American Society of Anesthesiologists (ASA) I or II women undergoing elective cesarean delivery at the Bahman Hospital of Tehran, Iran, during the period of 2008 to 2013 were reviewed. Participants were divided into two groups of one thousand for each theme; the initial group underwent spinal anesthesia by employing intrathecal morphine as part of a standard anaesthetic regimen without prophylactic administration of promethazine, the subsequent group received 25 mg intramuscular promethazine after intrathecal drug administration. The incidence and severity of pruritus (absent, mild, moderate or severe) and intensity of pain using numeric rating scale (NRS) and also the incidence of nausea and vomiting were examined as main variables. All data were analyzed using SPSS software, version 22 (IBM SPSS, Armonk, NY, USA) and P values of less than 0.05 were considered as statistically significant. Results: The incidence of nausea (P=0.025) and vomiting (P=0.046) was different in two groups; with statistical significance. The mean score of pain according to numeric rating scale (NRS) was similar in both groups (P=0.46). The frequency of pruritus was statistically similar in both groups, (P=0.302); but the severity of itching showed statistically significant difference between two groups (P<0.001). Conclusion: The severity of pruritus was significantly reduced by intramuscular administration of 25 mg promethazine, shortly after spinal morphine administration but it was shown to be ineffective to reduce the incidence of pruritus. Also, the incidence of post-operative nausea and vomiting (PONV) was less by intramuscular promethazine application.
سال انتشار :
1397
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران
فايل PDF :
7688150
لينک به اين مدرک :
بازگشت