عنوان مقاله :
اثربخشي رواندرماني پويشي كوتاه مدت بر اضطراب، افسردگي و شادكامي زنان مبتلا به اضطراب فراگير
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Short-Term Dynamic Psychotherapy on Anxiety, Depression and Happiness in Women with Generalized Anxiety
پديد آورندگان :
تقوي، فرشته دانشگاه آزاد اسلامي واحد گرمسار - گروه روانشناسي باليني , ميرزائي، پروين دانشگاه پيام نور تهران - گروه روانشناسي , ازندرياني، مهري دانشگاه آزاد اسلامي واحد مشهد - گروه مشاوره خانواده , رضائي شجاعي، سولماز دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه روانشناسي
كليدواژه :
روان درماني پويشي كوتاه مدت , اضطراب فراگير , افسردگي , شادكامي
چكيده فارسي :
مقدمه: حاضر با هدف تعيين اثربخشي روان درماني پويشي كوتاه مدت بر اضطراب، افسردگي و شادكامي زنان داراي اختلال اضطراب فراگير انجام شده است.
روش كار: در پژوهش حاضر از روش نيمهآزمايشي و طرح پيشآزمون و پسآزمون با گروه كنترل استفاده شد. از جامعه زنان داراي اضطراب فراگير منطقه 1 شهرستان تهران با استفاده از روش نمونهگيري در دسترس، 40 نفر از زنان داراي اضطراب فراگير انتخاب و با استفاده از روش تصادفي به دو گروه كنترل و آزمايش تقسيم شدند. ابتدا براي هر دو گروه پيشآزمون اضطراب، افسردگي و شادكامي اجرا شد، سپس طرح مداخله 8 جلسهاي روان درماني پويشي كوتاه مدت، براي گروه آزمايش اجرا شد و پسآزمون اضطراب، افسردگي و شادكامي براي هر دو گروه اجرا شده و در نهايت با استفاده از آزمون كورايانس به تحليل يافتهها پرداخته شد.
نتايج: نتايج نشان داد كه روان درماني پويشي كوتاه مدت بر كاهش اضطراب(p≤0.001) و افسردگي (p≤0.001) و افزايش شادكامي(p≤0.001) زنان داراي اضطراب فراگير تاثير مثبت و معني داري دارد.
نتيجه گيري: از رواندرماني پويشي كوتاه مدت ميتوان جهت كاهش اضطراب و افسردگي و افزايش شادكامي در نتيجه بهبود سلامت روان زنان داراي اضطراب فراگير بهره برد.
چكيده لاتين :
Introduction: The purpose of this study was to determine the effectiveness of short-term dynamic psychotherapy on anxiety, depression and happiness in women with generalized anxiety disorder. Methods: In this study, a quasi-experimental method with pretest and posttest with control group was used. Using convenience sampling method, 40 women with generalized anxiety were selected from the community of women with generalized anxiety in district 1 of Tehran city and were randomly divided into two groups of control and experimental. First, anxiety, depression, and happiness were administered to both groups, followed by a short-term, 8-session intervention psychotherapy intervention for the experimental group. Correlation was analyzed with the results. Results: The results showed that short-term dynamic psychotherapy had a positive effect on decreasing anxiety (p≤0.001) and depression (p≤0.001) and increasing happiness (p≤0.001) in women with generalized anxiety. Meaningful. Conclusion: Short-term dynamic psychotherapy can be used to reduce anxiety and depression and increase happiness as a result of improving the mental health of women with generalized anxiety
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد