ميزان آگاهي، آموزش و مشاركت عمومي در مديريت پسماند: مطالعه موردي در شهر تهران

زمينه و هدف: مشاركت عمومي در مديريت اصولي پسماند شهري نقشي حياتي دارد و اطلاع‌رساني، آموزش و توانمندسازي از ملزومات استفاده از اين پتانسيل‌ هستند. در اين مطالعه، ميزان آگاهي، آموزش و مشاركت عمومي در مديريت پسماند در شهر تهران در سال 1391 مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش‌ها: پس از بررسي وضعيت كلي مديريت پسماند در شهر تهران، پرسشنامه‌اي در جهت اهداف مطالعه تنظيم گرديد و تعداد 500 واحد مسكوني بعنوان نمونه به روش تصادفي از مناطق 22 گانه شهرداري انتخاب و ارزيابي شدند. تمام مراحل اين طرح با رعايت موازين اخلاقى و پژوهشى انجام شد.يافته‌ها: تنها حدود يك سوم مردم از سطح آگاهي مناسب در زمينه مديريت پسماند برخوردار بودند. وضعيت كلي آموزش مردم در زمينه مديريت پسماند نيز نامطلوب بود، سطح آموزش دريافتي 86% مردم ضعيف يا بسيار ضعيف بدست آمد. مشاركت عمومي در مديريت پسماند در زمينه‌هاي مختلف متفاوت بود. مشاركت در فعاليتهايي نظير پرهيز از ريخت و پاش پسماند و رعايت زمانبندي در انتقال پسماند به مخازن جمع‌آوري نسبتاً مناسب بود، در زمينه‌هاي كاهش توليد پسماند و جداسازي اجزاء قابل بازيافت، مشاركت نسبتاً كمتري مشاهده شد و جداسازي پسماند خطرناك و توليد كمپوست خانگي بعلت عدم وجود امكانات و آموزش، صورت نمي‌گرفت.نتيجه‌گيري: اين مطالعه نشان داد كه براي افزايش ميزان مشاركت عمومي در مديريت پسماند، علاوه بر آموزش عمومي بايد امكانات لازم براي مشاركت مردم فراهم شده و گسترش يابد. تكرار و استمرار برنامه‌هاي آموزشي، آموزش چهره به چهره و استفاده بيشتر از رسانه‌هاي تلويزيون و اينترنت مورد تأكيد است.