مقدار توليد و ارزش غذايي علوفه سورگوم Sorghum bicolor L.)) كشت شده با كاربرد تلفيقي كودهاي زيستي و شيميايي در رژيم‌هاي مختلف آبياري

به‌منظور بررسي اثر كاربرد تلفيقي كودهاي زيستي و شيميايي بر خصوصيات كمّي و كيفي علوفه سورگوم Sorghum bicolor L.)) رقم اسپيدفيد، آزمايشي در سال زراعي 1395 به‌صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با 15 تيمار و سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه مراغه اجرا شد. فاكتور اصلي شامل رژيم‌هاي مختلف آبياري (آبياري بعد از 60 ، 100 و 140 ميلي‌متر تبخير از تشتك تبخير كلاس A) و فاكتور فرعي شامل (كود زيستي بيوسوپر و فسفات بارور 2، 100 درصد كود شيميايي، كود زيستي+ 75 درصد شيميايي، كود زيستي+ 50 درصد شيميايي، كود زيستي+ 25 درصد شيميايي) بودند. نتايج نشان داد بيش‌ترين ميزان عملكرد علوفه خشك (26.8 تن در هكتار) با مصرف 100 درصد كود شيميايي بدون اختلاف معني‌دار با تيمار كود زيستي+ 75 درصد كود شيميايي به‌دست آمد. هم‌چنين كم‌ترين ميزان عملكرد علوفه خشك (20.6 تن در هكتار) نيز با كاربرد انفرادي كود زيستي حاصل شد. با افزايش دور آبياري از ميزان عملكرد علوفه خشك سورگوم كاسته شد. به‌طوري‌كه ميزان عملكرد علوفه خشك در دور آبياري اول نسبت به دور آبياري دوم و سوم به‌ترتيب 10.04 و 26.44 درصد افزايش يافت. بيش‌ترين ميزان ماده خشك قابل هضم، كل ماده غذايي قابل هضم، ارزش نسبي تغذيه اي و انرژي ويژه شيردهي با كاربرد تلفيقي كود زيستي+ 25 درصد كود شيميايي به‌دست آمد. هم‌چنين بيش‌ترين ميزان شاخص هاي CP، WSC، DMI، DMD، TDN، RFV، NEL و نسبت برگ به ساقه در دور آبياري سوم (140 ميلي‌متر تبخير از تشتك تبخير) مشاهده شد. هم‌چنين نتايج نشان‌دهنده اين است كه با افزايش دور آبياري ميزان ADF و NDF كاهش يافت. به‌طوري‌كه ميزان ADF و NDF در دور سوم نسبت به دور اول آبياري 10.29 و 5.95 درصد كاهش يافت. به‌طور كلي كاربرد تلفيقي كودهاي زيستي و شيميايي منجر به افزايش عملكرد علوفه خشك و بهبود كيفيت آن در شرايط تنش خشكي گرديد.