الزامات پدافند غيرعامل در مكان‌يابي فرودگاه مطالعه موردي: (بررسي فرودگاه موجود و سايت آتي فرودگاه بوشهر)

امروزه مكان‌يابي فرودگاه‌ها بر اساس رهيافت‌هاي علمي روز دنيا به‌عنوان يكي از شاخصه‌هاي توسعه‌يافتگي در جوامع بشري همواره مدنظر دستگاه‌هاي حاكميتي و كارشناسي دنيا بوده و خواهد بود. افزايش روزافزون مسافرين و پيشرفت چشم‌گير صنعت هوانوردي در ترابري هوايي، مسائلي را در مكان‌يابي فرودگاه‌ها ايجاد كرده است. به‌هرحال احداث فرودگاه با ملاحظات مربوط به آن فضاي قابل‌توجهي را در مجاورت يك شهر نياز دارد كه مستلزم برنامه‌ريزي دقيق و مطالعه همه‌جانبه ازنظر اقتصادي، اجتماعي، سياسي و زيست‌محيطي هست و محل آن از جهت موقعيت طبيعي، زمين‌شناسي و هواشناسي بايد مناسب باشد. درزمينه مسائل مرتبط با مكان‌يابي فرودگاه، به‌كارگيري شاخصه‌هاي پدافند غيرعامل مندرج در اسناد بين‌المللي اعم از توصيه‌اي و يا استانداردها مانند نشريه 197 آيين‌نامه طراحي محوطه زميني فرودگاه‌ها از اولويت‌هاي اوليه برخوردار هست. جنبه ديگر اين اقدامات در حوزه‌هاي فرودگاهي، مشخص نمودن نوع تهديد و تدوين رويكرد پدافندي متناسب با آن است كه در فرودگاه‌ها به دليل نوع كاركرد و ساختار، طيف متنوعي از تهديدات متصور هست. بدين منظور در اين پژوهش ضمن ارائه‌ي شاخص‌هاي استاندارد در مكان‌يابي فرودگاه‌ها، مشكلات حاكم بر فرودگاه بين‌المللي بوشهر موجود و در مورد جانمايي محل جديد را نيز موردبررسي قرار مي‌دهيم. در انجام اين تحقيق از روش توصيفي _ تحليلي و منابع كتابخانه‌اي و اطلاعات حاصل از اداره كل فرودگاه‌هاي استان بوشهر استفاده‌شده است