كاربرد رويكرد جهادي مهندسي جنگ در دفاع مقدس، الگويي از پدافند غير‌عامل در شهرسازي

8 سال جنگ تحميلي و نهضت دفاع مقدس يكي از نقاط عطف تاريخ معاصر ايران به شمار مي‌آيد. آموزه‌هاي حاصل از اين جنگ به‌عنوان يك تجربه موفق در مديريت و يك حركت ملي در كشور، به قدري مغتم است كه شايد بتوان گفت در تاريخ كشور ما، به‌ويژه در چند قرن اخير، كم تر پديده‌اي را مي‌توان يافت كه به مانند آن واجد اهميت باشد. لذا تجربيات مهندسي جنگ در ۸ سال دفاع مقدس و درس‌هاي حاصل از آن مي‌تواند تاثيرات و تحولات قابل توجهي در عرصه طرح‌ريزي و برنامه‌ريزي مهندسي در كشور به طور عام و مهندسي در جنگ‌هاي آينده  به طور خاص داشته باشد. واضح است كه با بررسي دقيق عناصر و مؤلفه‌هاي اصلي اين تجربه موفق به عنوان يك رويكرد علمي عملي، مي‌توان از آن الگويي قابل تعميم به ساير حوزه‌هاي مهندسي و مديريتي كشور استخراج نمود و با توجه به شرايط روز جامعه آن را غنا بخشيد. يكي از مهم ترين اين حوزه‌ها، مديريت شهري است كه مي‌تواند در بسياري از اقدامات طرح‌ريزانه و برنامه‌ريزانه خود به ويژه در موضوع پدافند غير عامل، از اين الگو تبعيت نمايد. در اين راستا، اين نوشتار با استناد به سابقه ميداني و مطالعات كتابخانه‌اي انجام شده توسط نگارنده از يك سو و همچنين دسترسي به نظرات فرماندهان و مسئولين رده يك دفاع مقدس، امكان مستند سازي داده‌هاي اوليه را فراهم نموده است. سپس نگارنده با بهره‌گيري از روش تحليلي توصيفي، به بررسي و آناليز دقيق داده‌ها و در نهايت توليد اطلاعات مقتضي مي‌پردازد. بنابراين، تكميل مطالعات مرتبط با مهندسي جنگ و غنابخشي به الگوي علمي عملي منتج از آن، با بهره‌گيري از تجربيات مهندسي جنگ در ۸ سال دفاع مقدس، هدف اصلي تحقيق را تشكيل مي‌دهند. به اين ترتيب، يافته‌هاي حاصل از مطالعات انجام شده و مهم‌ترين آموزه‌هاي برگرفته از مهندسي دوران دفاع مقدس را مي‌توان در تبيين الگوي علمي عملي با رويكردي جهادي خلاصه نمود كه عناصر و مؤلفه‌هاي اصلي آن عبارتند از: ايمان، اعتقاد و باور نسبت به حركت جهادي. مهم ترين ويژگي اين رويكرد، قابليت تعميم پذيري و بسيط بودن است.