عنوان مقاله :
ميزان HMGB1 توليد شده از رده سلولي ميكروگليال BV-2 ملتهب، تحت تاثير جزء گليسيريزين گياه شيرين بيان
عنوان به زبان ديگر :
Amount of High Mobility Group Box protein-1Produced by Inflamed Microgelial cell line, BV-2, Under the Effect of Glycyrrhizin Component of Glycyrrhiza glabra (Licorice
پديد آورندگان :
امينيان، اكرم دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده دامپزشكي - گروه علوم پايه , حميدي، فرشيد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده دامپزشكي - گروه علوم پايه , محب عليان، هادي دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي
كليدواژه :
شيرين بيان , پروتئين HMGB1 , گليسيريزين , سلول ميكروگليا
چكيده فارسي :
گياه شيرين بيان در طب سنتي اكثر مناطق جهان به عنوان دارو استفاده مي شود، ارزش اين گياه بواسطه اثرات ضد سرفه، ضد ديابت، ضد ميكروبي و آنتي اكسيداني مورد تاييد قرار گرفته است.
مواد و روش ها:
در اين مطالعه اثر جزء گليسيريزين گياه شيرين بيان بر HMGB1 توليدي در رده سلولي ميكروگليا (BV-2) به عنوان يك واسطه التهابي در مدل سلولي (برون تني) مورد بررسي قرار گرفت. اين مطالعه شامل شش گروه (هر گروه سه تكرار) بود. گروه اول (كنترل منفي)، سلول ها ليپوپلي ساكاريد و گليسيريزين دريافت نكردند. در گروه دوم (كنترل مثبت)، سلول هاي BV-2 القا شده با ليپوپلي ساكاريد و بدون گليسيريزين و در گروه 6،5،4،3 به ترتيب به محيط كشت سلول ها 2/0، 4/0، 2/1 و 4 ميكروگرم بر ميلي ليتر گليسيريزين افزوده شد، سپس ميزان HMGB1 توسط كيت الايزا ساندويچي در زمان هاي 24، 48 و 72 ساعت سنجيده شد.
يافته ها
در هر 3 گروه زماني با افزايش غلظت گليسيريزين ميزان پروتئين HMGB1 كاهش يافته ولي در گروه 24 ساعت بين غلظت هاي 2/0 و 2/1 و در گروه 72 ساعت بين كنترل مثبت و غلظت 0/2 اختلاف معني دار مشاهده نشده است، لذا نتيجه گرفته مي شود كه غلطت هاي مذكور بايستي در جهت موثرترين دوز افزايش داده شوند.
نتيجه گيري
هم راستا با مطالعات پيشين، گليسيريزين موجب كاهش توليد HMGB1 در رده سلولي ميكروگليا شد.
چكيده لاتين :
Glycyrrhiza glabra is a plant used in traditional medicine across the world for its pharmacological value. Its value has been proved such as anti-cough, anti-diabetes, anti-microbial and antioxidant effects.
Materials and Methods
In this study the effect of a glycyrrhizin component of HMGB1's microglia product becomes in the survey, at terms of informative mediating on in vitro modeling that have six groups (with three replications). In negative control group no Gly and LPS was involved. In positive control group, the cells were induced with LPS and no Gly, and in 3, 4, 5 and 6 groups 0.2, 0.4, 1.2 and 4 µg/ml Gly were added respectively. The amounts of HMGB1 were measured at 24, 48 and 72 hours with the sandwich ELISA kit.
Results
At all three times, the HMGB1 were decreased with increasing Gly, but in 24 h between 0.2 and 1.2 concentrations and in 72 h between positive control and 0.2 no significant difference were found. So it is concluded that this amount should be increased for the effective dose.
Conclusion
Along with previous studies, Glycyrrhizin reduced the production of HMGB1 in the microglial cell line.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده علوم پزشكي نيشابور