بررسي آزمايشگاهي اثر زاويه قرارگيري آبشكن‌هاي‌ نفوذ‌پذير بر ابعاد چاله آب‌شستگي در شرايط غيرمستغرق در قوس ملايم 90 درجه

اندركنش دو نيرو گريز از مركز و گراديان فشار در قوس رودخانه‌ها و در نتيجه آن تشكيل جريان‌هاي چرخشي و حلزوني، سبب ايجاد فرسايش در قوس خارجي و رسوب‌‌گذاري در قوس داخلي مي‌شود. اين امر سبب تغيير تدريجي در فرم رودخانه مي‌شود. آبشكن‌ها از جمله سازه‌هايي هستند كه از طريق اصلاح الگوي جريان و كاهش قدرت جريان ثانويه سبب كنترل و كاهش فرسايش در خم رودخانه‌‌ها مي‌‌‌‌شوند. اما به‌دليل ايجاد تنگ‌شدگي در مقطع جريان و تشكيل گردابه‌هاي قوي خود دچار آب‌شستگي مي‌شوند. ميزان آب‌شستگي اطراف آبشكن‌ها به عوامل مختلفي بستگي دارد كه از آن جمله مي‌توان به زاويه قرار‌گيري نسبت به راستاي جريان اشاره كرد. در اين پژوهش اثر زاويه قرارگيري سري آبشكن نفوذ‌‌پذير در سه حالت جاذب (120 درجه)، عمودي (90 درجه) و دافع (60 درجه) در قوس 90 درجه‌ ملايم بررسي شده است. بدين‌منظور آزمايش‌هايي با چهار عدد فرود 0.21، 0.23، 0.26 و 0.28 روي آبشكن‌هاي با نفوذ‌پذيري 33 درصد و طول مؤثر 20 درصد عرض فلوم انجام شد. نتايج نشان داد كه حداكثر عمق آب‌شستگي در قسمت خروجي قوس 90 درجه رخ داده و بيشينه مقدار آن مربوط به حالت جاذب است، كه 7.4 درصد بيشتر از حالت قائم و 11.1 درصد بيشتر از حالت دافع است.