بررسي اثر زه‌آب‌هاي كشاورزي بر كيفيت آب رودخانه زرين گل استان گلستان توسط شاخص كيفي آب

مقدمه و هدف: به‌طور‌معمول، منابع آب، شهرها، مراكز صنعتي و كشاورزي در نزديكي رودخانه‌ها ايجاد شده‌اند. منابع آب‌ سطحي بيش از ديگر منابع تأمين آب‌ در معرض آلودگي قرار دارند. با توجه به اين‌كه آلاينده‌هاي صنعتي و كشاورزي سبب افزايش غلظت آلاينده‌ها در آب رودخانه مي‌گردند، اين مطالعه با هدف بررسي كيفيت رودخانه زرين‌گل و تأثير زه‌ آب‌هاي كشاورزي بر آن طراحي و اجرا شده است.   مواد وروش ها: ايستگاه‌هاي مورد مطالعه با توجه به فعاليت كشاورزي اطراف رودخانه زرين‌گل مشخص گرديد و از زه ‌آب‌هاي كشاورزي و رودخانه، با دوره تناوب مشخص در فصل‌ هاي تابستان و پاييز نمونه‌برداري انجام شد. براي محاسبه شاخص NSF WQI، پارامترهاي مورد بررسي شامل  9 پارامتر اكسيژن محلول، كلي‌فرم مدفوعي، pH،BOD، درجه حرارت، فسفر، نيترات، كدورت و جامدات كل، به روش استاندارد اندازه‌گيري شدند.   يافته‌ها: نتايج به‌دست‌آمده از مطالعه بر اساس شاخص WQI، نشان داد اين شاخص براي همه ايستگاه‌ها بين 54 تا 61 بوده است. زه ‌آب‌هاي كشاورزي شاخص WQI بين 37 تا 45 داشتند كه طبق اين شاخص، كيفيت آن بد به شمار مي‌رود.   نتيجه‌گيري: بر اساس شاخص NSF WQI مشخص مي‌شود كه كيفيت آب رودخانه در حد متوسط است؛ اما زه ‌آب‌هاي كشاورزي كيفيت بدي دارد. دليل قرارگيري كيفيت آب در طبقه متوسط، مقدار نسبتاً بالاي مواد مغذي به‌ويژه نيترات و وجود كلي‌فرم گرماپاي است كه ناشي از زه‌آب‌هاي كشاورزي و فعاليت‌هاي تفرجي در بالادست ايستگاه پايش است.