ارزيابي كيفيت هوا بر اساس شاخص كيفيت هوا در شهر كرمان در سال 1394

زمينه و هدف: آلودگي هوا و اثرات بهداشتي آن، يك چالش اساسي در ايران مي باشد. يكي از اقدامات مؤثر جهت كنترل كيفيت هوا، تعيين ميزان واقعي آلاينده ها و توصيف كيفيت هوا در مقايسه با شرايط استاندارد مي باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي كيفيت بهداشتي هواي شهر كرمان و معرفي آلاينده مسئول در سال 1394 انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه توصيفي تحليلي، داده هاي غلظت آلاينده هاي هوا از سازمان حفاظت محيط زيست كرمان به‌دست آمد. سپس شاخص كيفيت هوا براي آلاينده هاي معيار (CO، SO2، NO2، PM10، O3 وPM2.5) محاسبه گرديد. بر مبناي سطح اين شاخص، كيفيت هوا به گروه هاي خوب، متوسط، غير بهداشتي براي گروه هاي حساس، غير بهداشتي، خيلي غير بهداشتي و خطرناك تقسيم‌بندي شد. يافته‌ها: كيفيت هواي شهر كرمان در سال 1394 در 7، 60، 29 و 4 درصد روزهايي كه سنجش آلاينده ها انجام گرفت، به ترتيب در وضعيت پاك، سالم، ناسالم براي گروه هاي حساس و ناسالم قرار داشت. بهترين و بدترين كيفيت هوا در ماه‌هاي دي (فصل سرد) و فروردين (فصل گرم) مشاهده شد. آلاينده مسئول آلودگي هوا در اين شهر، PM2.5 بود. نتيجه‌گيري: مسئول اصلي آلودگي هواي شهر كرمان در سال 1394، ذرات معلق بودند. اين وضعيت ممكن است ناشي از طوفان هاي گردوغبار محلي و منطقه‌اي (به‌خصوص از مناطق جنوب غربي ايران و همچنين منطقه سيستان) باشد. بنابراين مي‌بايست اقدامات لازم جهت كنترل اين نوع آلودگي و نيز كاهش سطح تماس افراد جامعه با آن انجام گيرد.