سنجش غلظت فلزات سنگين جيوه، سرب و كادميوم در اعضله ماهي‌هاي هوور، شير و تيلاپيا در شهرستان جيرفت

زمينه و هدف: فلزات سنگين به دليل قابليت تجمع زيستي در بدن ماهيان، مي توانند خطر جدي براي امنيت غذايي محسوب شوند. از اين رو با توجه به نقش مهمي كه ماهي ها در تغذيه انسان دارند، بررسي غلظت فلزات سنگين در بخش خوراكي ماهي ضروري به نظر مي رسد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعيين غلظت تجمع‌يافته عناصر سنگين جيوه، سرب و كادميوم در بافت عضله ماهيان هوور، شير و تيلاپيا در شهرستان جيرفت انجام گرفت.   مواد و روش ها: به منظور بررسي غلظت فلزات سنگين جيوه، سرب و كادميوم در بافت عضله 3 ماهي شير، هوور و تيلاپيا، تعداد 20 عدد از هر ماهي به صورت تصادفي از ماهي فروشي هاي شهرستان جيرفت در زمستان 1396 تهيه شد. نمونه ها به روش هضم اسيدي آماده شدند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماري اس پي اس اس، ورژن 19 و آزمون‌هاي تجزيه واريانس و تي (تك گروهي) انجام شد. ميزان p‌ كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته ها: بين ميزان تجمع فلزات سرب و كادميوم در بافت عضله شير، هوور و تيلاپيا اختلاف معني‌داري وجود داشت (05.0 p). ميزان تجمع سرب در ماهيان شير، تيلاپيا و هوور به‌ترتيب 07.0±19.0، 66.0±81.0 و 43.0±47.0 و غلظت كادميوم نيز در ماهي شير، هوور و تيلاپيا به‌ترتيب 26.0± 49.0، 22.0±35.1 و 23.0±52.1 ميكروگرم بر گرم به‌دست آمد، اما بين ميزان تجمع جيوه در بافت عضله اين سه ماهي اختلاف معني داري مشاهده نشد (05.0≤p). نتيجه گيري: غلظت جيوه در بافت عضله ماهيان مورد بررسي پايين تر از استاندارد جهاني بود، اما غلظت دو فلز كادميوم و سرب در بافت ماهيان تيلاپيا و هوور بالاتر از استاندارد جهاني بود.