عامل هاي موثر بر بهبود دوره هاي آموزش تخصصي كشاورزي كارشناسان وزارت جهاد كشاورزي

اين تحقيق با هدف تعيين عوامل بهبود دوره هاي آموزش ضمن خدمت تخصصي كارشناسان و شناخت راهكارهاي انگيزشي توسعه مشاركت مؤثر آنان در اين دوره ها انجام شد. براي اين منظور از دو روش «كمي» و «كيفي» استفاده شد. در بخش كيفي از مصاحبه عميق و در بخش كمي از روش پيمايشي و دو نوع پرسشنامه استفاده گرديد. روايي ابزار سنجش با بهره گيري از ديدگاه خبرگان آموزش كاركنان و پايايي آن نيز از طريق محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي (CR) مورد تاييد قرار گرفت . جامعه آماري در بخش كيفي متشكل از تعداد 10 نفر از خبرگان آموزش كاركنان از ميان مديران سابق و فعلي دفتر آموزش كاركنان و دفتر تحول و نوسازي وزارت جهادكشاورزي بود كه به روش گلوله برفي انتخاب شدند. جامعه آماري در بخش كمي شامل كارشناسان ستادي شركت كننده در حداقل دو دوره آموزش ضمن خدمت تخصصي در سالهاي 90 تا 94 (1075=N) و مديران ستاد وزارت جهادكشاورزي(280=N) بود. حجم نمونه آماري از طريق فرمول كوكران براي گروه كارشناسان (153=n^1) و با كاربرد جدول برآورد كرسي و مورگان براي مديران (162 =n^2) تعيين شد. نمونه آماري با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شد. يافته ها نشان داد كه ميزان تأثير دوره هاي آموزشي در بهبود اثربخشي شغلي كاركنان كمتر از حد متوسط است(12/64 از 20). نتايج تحليل عاملي تأييدي نيز نشان داد كه در بين متغيرهاي عامل طراحي تعيين ميزان اختيار مدرسين در تغيير سرفصل و محتواي دوره‌ها در هنگام تدريس ، در بين متغيرهاي عامل انتخاب استفاده از ديدگاه مديران مستقيم كاركنان ، در بين متغيرهاي عامل اجرا پياده سازي پيش بيني هاي صورت گرفته در برنامه اجرايي؛ (مانند كيفيت ورودي كاركنان و ...) و در بين متغيرهاي عامل نظارت، ارزشيابي و اصلاح نظارت بر كيفيت و توانايي فني و حرفه اي مدرسين اثرگذارترين نشانگرها شناخته شدند.