مقاﯾﺴﻪ ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ هيبنوﺗﺮﺍﭘﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ -ﺭﻓﺘﺎﺭي ﻭ دﺍﺭﻭ دﺭﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ استرس ادراك شده و ﻣﻬﺎﺭت‌هاي ﺑﯿﻦ‌ﻓﺮدي ﺑﯿﻤﺎﺭﺍن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻼل ﻭﺣﺸﺘﺰدﮔﯽ

Comparison of the efficacy of Cognitive behavioral hypnotherapy and Drug therapy on perceived stress and interpersonal relationships skills in panic disorder

مقدمه:پژوهش حاضر با هدف تعيين تفاوتﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ هيبنوﺗﺮﺍﭘﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ -ﺭﻓﺘﺎﺭي ﻭ دﺍﺭﻭ دﺭﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮ استرس ادراك شده و ﻣﻬﺎﺭت‌هاي ﺑﯿﻦ‌ﻓﺮدي ﺑﯿﻤﺎﺭﺍن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻼل ﻭﺣﺸﺘﺰدﮔﯽبود. روش كار: روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. بدين منظور، به صورت نمونه‌گيري در دسترس از بين مراجعه‌كنندگان به بيمارستان تخصصي ابن‌سينا، بود در بازده زماني بهمن 1397 الي ارديبهشت 1398، 45 نفر انتخاب شده و در 3 گروه 15 نفره (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) جايگزين شدند.شركت‌كنندگان با پرسشنامه‌هاي استرس ادراك شده كوهن (1983) و پرسشنامه مهارت‌هاي ارتباطي بين‌فردي ماتسون (1983) مورد ارزيابي قرار گرفتند. سپس شركت‌كنندگان هيبنوﺗﺮﺍﭘﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ -ﺭﻓﺘﺎﺭي 5 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند، گروه دارو درماني زير نظر متخصص دارو مصرف كردند و گروه كنترل هيچ آموزشي را دريافت نكردند. داده‌ها با استفاده از تحليل كووارياس چند متغيري مورد تجزيه‌ و تحليل قرار گرفت. نتايج :يافته‌ها نشان داد كه در متغير مهارت‌هاي بين‌فردي، پس‌آزمونِ هيبنوتراپي، تفاوت معني‌داري با پس‌آزمون گروه كنترل و دارو درماني داشت. در متغير استرس ادراك شده، گروه دارو درماني تفاوت معني‌داري با گروه كنترل و هيبنوتراپي داشتند (0/01>P). نتايج آزمون تعقيبي نشان داد كه ميزان مهارت‌هاي بين‌فردي روان‌شناختي در گروه هيبنوتراپي به طور معني‌داري بيشتر از گروه كنترل و دارو درماني بود (0/01>P). نتيجه گيري :با توجه به تأثير معنادار هيبنوتراپي شناختي-رفتاري ﺑﺮ استرس ادراك شده و ﻣﻬﺎﺭت‌هاي ﺑﯿﻦ‌ﻓﺮدي ﺑﯿﻤﺎﺭﺍن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﻼل ﻭﺣﺸﺘﺰدﮔﯽ، پيشنهاد مي‌شود از اين روش در جهت افزايش سلامت روان اين بيماران بهره برده شود.

Introduction: The purpose of this study was to determine the cognitive-behavioral hypnotherapy, drug therapy on perceived stress, Methods: The statistical population consisted of all persons referring to Ebnsina Specialty Hospital in Tehran in the year 2018-2019. Forty-five patients were selected by simple random sampling and were replaced in 3 groups of 15 persons (two experimental and one control group). Participants were assessed with Cohen's Perceived Stress Questionnaire (1983), Matson's Interpersonal Communication Skills (1983). Participants were then trained for five sessions, received drug therapy under the supervision of a drug specialist, and the control group received no training. Results: Data were analyzed using multivariate analysis of covariance. The results showed that there were significant differences in the variable of interpersonal skills post-test hypnotherapy with a post-test control group and drug treatment group. In the perceived stress variable, the hypnotherapy treatment group had a significant difference with the control group and the drug treatment group. The post-test showed that the level of interpersonal skills in the hypnotherapy group was significantly higher than the control and drug treatment groups. Conclusion: Given the significant impact of cognitive-behavioral hypnotherapy on perceived stress, interpersonal relationships skills in panic disorder are suggested to be used to improve the mental health of these patients.